افزایش توانایی های شناختی با تلفن همراه - مجله آزمون اول

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب به نقل از کانورسیشن، یک باور متعارف به ما می گوید که اتکای بیش از حد به فناوری ممکن است از توانایی ما در به خاطر سپردن، توجه و سایر ویژگی های شناختی بکاهد. در واقع، این ها مهارت های شناختی مهمی هستند. با این حال، ترس از این که فناوری جایگزین شناخت گردد ممکن است به خوبی آنالیز نشده باشد.

ادعا های رسانه های عمومی، بعضی از یافته های علمی تفسیر شده را نشر می دهند که نشان می دهد فناوری های دیجیتال می تواند منجر به ضعف حافظه، توجه یا عملکرد اجرایی گردد. با آنالیز دقیق این ادعا ها، به دو فرض استدلالی مهم توجه می گردد. فرض اول این است که تأثیر بر توانایی های شناختی بلند مدت تأثیر ماندگار دارد. فرض دوم این است که فناوری دیجیتال تأثیر مستقیم و تعدیل نشده ای بر شناخت دارد. با این حال، هر دو فرضیه مستقیماً با یافته های تجربی پشتیبانی نمی شوند.

آنالیز انتقادی شواهد نشان می دهد که اثرات نشان داده شده موقتی بوده و نه بلند مدت. به اسم مثال، در یک مطالعه برجسته که اندازه وابستگی افراد به اشکال خارجی حافظه را مورد آنالیز قرار داد، احتمال اینکه شرکت نمایندگان بخشی از اطلاعات را به خاطر بیاورند (هنگامی که به آن ها گفته شد این اطلاعات در رایانه ذخیره می گردد و به آن ها دسترسی خواهند داشت) کمتر بود. از سوی دیگر، هنگامی که به آن ها می گفتند اطلاعات ذخیره نمی شوند، اطلاعات را بهتر به خاطر می آورند.

از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که استفاده از فناوری منجر به ضعف حافظه می گردد، نتیجه ای که نویسندگان این مطالعه به آن دست نیافته اند. هنگامی که فناوری در دسترس بود، مردم به آن تکیه می کردند، اما زمانی که در دسترس نبود، مردم هنوز قادر به یادآوری کامل بودند. به این ترتیب، نتیجه گیری عجولانه خواهد بود که بگوییم فناوری، توانایی یادآوری ما را مختل می نماید.

علاوه بر این، تأثیر فناوری دیجیتال بر شناخت می تواند به علت انگیزه افراد باشد، نه کاهش دهنده فرآیند های شناختی آنها. در واقع، فرآیند های شناختی در زمینه اهدافی عمل می نمایند که ممکن است انگیزه های ما برای آن ها متفاوت باشد.

این بدان معناست که فناوری های دیجیتال به شناخت آسیب نمی رساند و اگر یک کار مهم یا مجذوب کننده باشد، تلفن های هوشمند توانایی افراد را در انجام آن تضعیف نمی نماید. فناوری های دیجیتال به ما یاری می نماید مجموعه های پیچیده ای از اطلاعات را به طور موثرتر و کارآمدتری نسبت به ابزار های آنالوگ بارگیری کنیم و این کار را بدون از دست دادن دقت انجام می دهد.

به این ترتیب، لازم نیست فناوری دیجیتال به اسم رقابت با فرایند شناختی داخلی ما تلقی گردد. در عوض، با تکمیل توانایی ما برای انجام کار ها، شناخت را تکمیل می نماید.

فناوری های دیجیتال در همه جای زندگی ما وجود دارد. ما در 20 سال گذشته به طور فزاینده ای به تلفن های هوشمند، تبلت و رایانه ها متکی بوده ایم و این فرایند به علت همه گیری کرونا سرعت گرفته است.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب به نقل از کانورسیشن، یک باور متعارف به ما می گوید که اتکای بیش از حد به فناوری ممکن است از توانایی ما در به خاطر سپردن، توجه و سایر ویژگی های شناختی بکاهد. در واقع، این ها مهارت های شناختی مهمی هستند. با این حال، ترس از این که فناوری جایگزین شناخت گردد ممکن است به خوبی آنالیز نشده باشد.

ادعا های رسانه های عمومی، بعضی از یافته های علمی تفسیر شده را نشر می دهند که نشان می دهد فناوری های دیجیتال می تواند منجر به ضعف حافظه، توجه یا عملکرد اجرایی گردد. با آنالیز دقیق این ادعا ها، به دو فرض استدلالی مهم توجه می گردد. فرض اول این است که تأثیر بر توانایی های شناختی بلند مدت تأثیر ماندگار دارد. فرض دوم این است که فناوری دیجیتال تأثیر مستقیم و تعدیل نشده ای بر شناخت دارد. با این حال، هر دو فرضیه مستقیماً با یافته های تجربی پشتیبانی نمی شوند.

آنالیز انتقادی شواهد نشان می دهد که اثرات نشان داده شده موقتی بوده و نه بلند مدت. به اسم مثال، در یک مطالعه برجسته که اندازه وابستگی افراد به اشکال خارجی حافظه را مورد آنالیز قرار داد، احتمال اینکه شرکت نمایندگان بخشی از اطلاعات را به خاطر بیاورند (هنگامی که به آن ها گفته شد این اطلاعات در رایانه ذخیره می گردد و به آن ها دسترسی خواهند داشت) کمتر بود. از سوی دیگر، هنگامی که به آن ها می گفتند اطلاعات ذخیره نمی شوند، اطلاعات را بهتر به خاطر می آورند.

از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که استفاده از فناوری منجر به ضعف حافظه می گردد، نتیجه ای که نویسندگان این مطالعه به آن دست نیافته اند. هنگامی که فناوری در دسترس بود، مردم به آن تکیه می کردند، اما زمانی که در دسترس نبود، مردم هنوز قادر به یادآوری کامل بودند. به این ترتیب، نتیجه گیری عجولانه خواهد بود که بگوییم فناوری، توانایی یادآوری ما را مختل می نماید.

علاوه بر این، تأثیر فناوری دیجیتال بر شناخت می تواند به علت انگیزه افراد باشد، نه کاهش دهنده فرآیند های شناختی آنها. در واقع، فرآیند های شناختی در زمینه اهدافی عمل می نمایند که ممکن است انگیزه های ما برای آن ها متفاوت باشد.

این بدان معناست که فناوری های دیجیتال به شناخت آسیب نمی رساند و اگر یک کار مهم یا مجذوب کننده باشد، تلفن های هوشمند توانایی افراد را در انجام آن تضعیف نمی نماید. فناوری های دیجیتال به ما یاری می نماید مجموعه های پیچیده ای از اطلاعات را به طور موثرتر و کارآمدتری نسبت به ابزار های آنالوگ بارگیری کنیم و این کار را بدون از دست دادن دقت انجام می دهد.

به این ترتیب، لازم نیست فناوری دیجیتال به اسم رقابت با فرایند شناختی داخلی ما تلقی گردد. در عوض، با تکمیل توانایی ما برای انجام کار ها، شناخت را تکمیل می نماید.

یزد بلاگ: یزد بلاگ | جذابیت های تاریخی و اقلیم شهر جهانی یزد

انوار بلاگ: انوار بلاگ | انجمن و وبلاگ های انوار