خبرنگاران عضو تیم ملی پارادوومیدانی: عزمم برای موفقیت در توکیو جزم است - مجله آزمون اول

حامد امیری یکی از ورزشکارانی است که از تعطیلات عید نوروز به عنوان خاطره یاد می نماید و هنوز روزهای رقابت با قوی ترین مردان ایران به یاد دارد؛ روزهایی که توانست در چند آیتم برای خود نامی دست و پا کند اما تقدیر وی را در راستا دیگر قرار داد و امروز یکی از امیدهای ایران برای کسب مدال در بازی های توکیو به شمار می رود مردی که سخت معلولیت را پذیرفته اما باور دارد بعضی از مواقع نمی توان تقدیر زندگی را تعبیر کرد.

در سال 2019 با کسب مدال طلا در مسابقات پارادوومیدانی جایزه عظیم در امارات پیروز به کسب سهمیه توکیو شد، اما تعویق المپیک موجب شد تا وی نیز به مانند سایر ورزشکاران دنیا چشم به سال 2021 میلادی داشته باشد، سالی که در تابستان آن توکیو میزبان بسیاری از ستارگان عظیم ورزش دنیا است. وی در این زمینه می گوید که کرونا بسیاری از برنامه های دنیا ورزش را تحت تاثیر قرار داد و ورزش جانبازان از این قاعده مستثنی نبود. من نیز مانند سایر ورزشکاران مجبور بودم که با برنامه های اجباری کنار بیایم و خود را برای سال 2021 آماده نگه دارم.

امیری که قرار است در توکیو یکی از شانس های مدال طلا ایران باشد اضافه نمود: از مسوولان کمیته ملی پارالمپیک باید تشکر کنم که به من اعتماد داشتند و نام من در لیست طلایی ها قرار گرفته است. کوشش می کنم که پاسخ این اعتماد را بدهم، اعتمادی که در صورت تحقق موجب خواهد شد تا مدال های من در صندلی ایران تاثیر داشته باشد. تمام کوشش کادر فنی و سایر ورزشکاران نیز بر این است که در سرزمین آفتاب برای ایران اسلامی کوشش نمایند.

دارنده 2 مدال طلا مسابقات پارادوومیدانی امارات با اشاره به ثبت این رکورد در رقابت های فزاع گفت: بله من در بهمن ماه 99 توانستم 2 مدال طلا و یک نقره را کسب کنم و با کوشش خودم به دنبال آن هستم تا در توکیو بهترین نتیجه را ثبت کنم. البته در این راستا از فدراسیون و کمیته پارادوومیدانی نیز باید تشکر کنم.

خاطرات کرونایی وی در یکسال گذشته نیز جذابیت های خاصی برای مخاطبان دارد زیرا امیری از جمله ورزشکارانی است که مدعی شد پیش از شیوع و فراگیری کرونا به این ویروس مبتلا شده است. سال 2019 و در مسابقات در امارات بیماری شبیه کرونا گرفتم که با زور سرم و آمپول توانسته مسابقه دهم. در روز مسابقه تب 39 درجه داشتم و بعد از کسب مدال مستقیم به بیمارستان رفتم. همچنین در تابستان 99 به ویروس کرونا مبتلا شدم که پس از ویزیت پزشکان تعیین شد 80 درصد ریه ام درگیر شده است. متاسفانه شیوع این ویروس تمام برنامه های زندگی عادی و ورزشی مردم را به هم ریخته است و معلوم نیست چه زمانی قرار است سرانجام یابد.

امیری که عنوان نایب قهرمانی مردان آهنین ایران را نیز در کارنامه دارد، گفت: البته راضی به رضای خدا هستم آن موقع سالم بودم و با سخت ترین حریفان دست و پنجه نرم می کردم و امروز نیز دارم برای افتخارآفرینی کشورم کوشش می کنم. امیدوارم بعضی از ذهنیت ها درباره معلولین از جامعه رخت برببندد زیرا این قشر زحمات زیادی متحمل می شوند تا پرچم ایران در سطح آسیا و دنیا برافراشته گردد.

از سختی های معلولیت می پرسم می گوید: معلولیت نامش با سختی گره خورده و اگر هم بخواهیم تسلیم این شیوه از زندگی شویم مسائل بیش از پیش خواهد شد. باید کوشش کنم تا با ابزار ورزش بر محدودیت های این زندگی غلبه کنم. ابزار ورزش راهی برای برون رفت از مسائل است. سخت است با معلولیت زندگی کنیم اما چاره دیگر نیست چون تقدیر ما اینگونه نوشته شده است. زمانی توانستم در بعضی از آیتم های مردان آهنین رکوردار دنیا شوم اما اکنون ویلچرنشین هستم و این یعنی محدودیت.