فیلمساز بود و از اهالی موسیقی!

به گزارش مجله آزمون اول، خسرو سینایی عظیم بود و از اهالی امروز بود؛ مردی که اگرچه اغلب او را با فیلم هایش می شناسند اما پیش از آنکه خود را به عنوان یک کارگردان در دنیای هنر تثبیت کند، در موسیقی دستی داشت.

فیلمساز بود و از اهالی موسیقی!

به گزارش خبرنگاران، بی شک، کرونا یکی از مهلک ترین بحران هایی است که تا به امروز به جان بشریت افتاده است. این ویروس در این مدت خیلی ها را از ما گرفت و متاسفانه این بار قرعه به نام مرد نام دار سینمای ایران افتاد.

بسیاری خسرو سینایی را با فیلم عروس آتش می شناسند. کارشناسان مستندهایش را تحسین می نمایند اما کمتر کسی می داند که این هنرمند در موسیقی هم دستی داشته و موسیقی اغلب فیلم هایش از جمله همین عروس آتش را خود ساخته بود. او عصر شنبه ـ 11 مرداد ماه ـ پس از چند روز دست و پنجه نرم کردن با ویروس کرونا، به دلیل عفونت ریه در سن 80 سالگی از جهان رفت.

سینایی از کودکی آکاردئون می نواخت، اصلا خودش بود که می گفت در جوار همه کارهایش آکاردئون می نوازد. گفته بود که پیشتر در این ساز به جاهای خوبی رسیده بود و کنسرت هایی هم داشته ولی همواره فیلم سازی را دوست داشت؛ چراکه می توانست از ادبیات، موسیقی و هنرهای تجسمی در ترکیب با هم استفاده کند.

او حتی در سال 89 به همراه گروه موسیقی کامه راتا، آکاردئون نواخت. این همکاری پس از ضبط به روی صحنه رفت. کیوان میرهادی، رهبر این ارکستر درباره چگونگی همکاری این کارگردان سینمای ایران گفته بود که قطعه ای برای دونوازی گیتار و آکاردئون نوشته بوده است و برای اجرای این قطعه دنبال نوازنده خوب آکاردئون بوده اند تا این که یکی از دوستانش، سینایی را به او معرفی می نماید.

سینایی در خانواده ای پرورش یافته بود که پزشکی شغل خانوادگی محسوب می شد اما او از همان ابتدا هنر را ترجیح داد.

آن روزها ساز متداول بین جوان ها، آکاردئون بود و او هم باصدای ساز یکی از اقوامش به این ساز علاقه مند می شود. بعدها با حمایت برادر بزرگترش نواختن این ساز را در 12 سالگی شروع می نماید و بعد از چند سال به یکی از نوازندگان مطرح این ساز در تهران بدل می شود؛ تا جایی که در سال آخر دبیرستان هفته ای یک بار با ارکستر جوانان در تلویزیون اجرا می نموده است.

خسرو سینایی در سال 1958 به قصد فراگیری موسیقی و همراهی دوستانش که اکثرا به وین رفته بودند، به اروپا رفت. در ابتدا قصد داشت در رشته معماری تحصیل کند و در کنار آن موسیقی هم یاد بگیرد ولی دست سرنوشت شرایط را به گونه ای برایش رقم زد که در هر دو رشته تحصیل کرد ولی در سال سوم تحصیل، رشته آهنگسازی را رها و معماری را انتخاب کرد، البته در کنار آن آکاردئون هم می نواخته است. این هنرمند برای مدتی هم عضو کنسرواتور وین بوده و ششم نوامبر 1965 در سالن موتزارت در کاخ کنسرت وین، کنسرت سولوی آکاردئون برگزار نموده است.

زمانی که به ایران بازمی شود تدریس آکاردئون برایش نتیجه بخش نمی شود؛ در نتیجه به فیلم سازی روی می آورد. در ابتدا چند آهنگساز برای فیلم هایش، آثاری می سازند ولی معتقد بوده که موسیقی ها آنگونه که باید روی فیلم هایش نمی نشینند. پس از ساخت موسیقی فیلم هیولای درون موسیقی اثر بعدی را خودش ساخته و پس از آن مسئولیت آهنگسازی فیلم هاش را هم خودش به عهده می گیرد.

این هنرمند درباره اینکه چرا هیچگاه موسیقی فیلم هایش را منتشر ننموده است، گفته بود: تجارت کار بسیار خوبی است، اما من تاجر بدی هستم. من همواره فیلم را به عنوان یک کل می بینم. این کل در ذهن من شکل می گیرد و سعی می کنم آن را پیاده کنم. اگر زمانی به فکر تجزیه کردن و تکه تکه کردن فیلمم بیفتم، باید زمانی باشد که خیلی بی پول شده باشم. من موسیقی را فقط برای آن فیلم نوشته ام و موسیقی جزئی از یک کل است. (روزنامه شرق، سال 95)

با این نگاه موسیقی دیگر فیلمهایش را هم ساخت. یکی از آثارش که موسیقی آن را هم ساخته، مثل یک قصه است که آن را برای بیست پنجمین جشنواره فیلم فجر آماده کرد.

او درباره موسیقی این فیلم گفته بود که آهنگ این اثر همانند موسیقی رایج فیلم های سینمایی ملودی ندارد و فقط به فضاسازی داستان یاری می نماید.

سینایی در ساخت این موسیقی تنها از یک ساز اصلی استفاده نموده است و بیشتر موسیقی فیلم حالت افکتیو - استفاده از صداهای محیطی و نواهای تکرارشونده - دارد.

آخرین اظهارنظرهای سینایی درباره موسیقی به خرداد سال 97 برمیشود که در نشستی تخصصی با موضوع سینمای مستند درباره تعامل فیلم ساز با هنرمند موسیقی گفته بود: فیلم مستندی که متکی بر تعامل بین هنرمند موسیقی و یا نقاش با فیلمساز نباشد، مستند نیست. سال هاست من و بعضی از دوستانم سعی کردیم این موضوع را جا بیندازیم که فیلمساز را اجراکار ندانند چرا که هنرمند خلاقی است که تبادل ذهنی مشترک آن با سوژه تبدیل به فیلم می شود. اتفاقی که در قالب همیشگی نیست و کاملاً متفاوت است و برداشت من به عنوان فیلمساز از زندگی این آدم هاست که نشان داده می شود.

سینایی دوستی ای دیرینه با لوریس چکناواریان ـ آهنگساز ـ داشت. چکناواریان پس از شنیدن خبر درگذشت این هنرمند در یک پیغام ویدیویی گفت: از دست دادن یک دوست که بیش از 60 سال با او آشنا بودم، خیلی غم انگیز ودردناک است. خسرو سینایی دوست صمیمی من بود. بیش از 60 سال یکدیگر را می شناختیم و با هم همکاری نموده بودیم. او یکی از اسطوره های سینمای ایران و یک شاعر، نویسنده و موسیقیدان بود. او یک شخصیت یکتا داشت و فردی فوق العاده بود. متأسفم که او را از دست دادیم. روحش شاد. برایش دعا کنیم.

در این قسمت می توانید ویدئویی درباره زندگی این کارگردان و آهنگساز ببینید:

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 4 مهر 1399 بروزرسانی: 4 مهر 1399 گردآورنده: quiz1.ir شناسه مطلب: 14486

به "فیلمساز بود و از اهالی موسیقی!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "فیلمساز بود و از اهالی موسیقی!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید