زندگینامه سهراب سپهری به مناسبت زادروز او

به گزارش مجله آزمون اول، سهراب سپهری (تولد: 15 یا 14 مهر 1307 در کاشان - وفات: 1 اردیبهشت 1359 در تهران) شاعر، نویسنده و نقاش اهل ایران بود.

سپهری، سهراب سهراب سپهری یکی از چهره های سرشناس هنر معاصر ایران به شمار می رود که در دو رشته هنری شعر و نقاشی پیروزیت و شهرت کسب نموده است.

سهراب در پانزدهم مهرماه سال 1307 ه. ش در شهر کاشان قدم به عرصه هستی نهاد. پدرش کارمند اداره پست و تلگراف بود که در شروع جوانی به فلج مبتلا شد و دیگر قادر به کار نبود. به ناچار همسرش بار سنگین کار شوهر را در آن اداره برعهده گرفت، هم در خانه بود و هم سرپرستی و اداره فرزندان و شوهرش به دوشش بود.

سهراب در خرداد ماه سال 1319 دوره شش ساله ابتدایی را در دبستان خیام کاشان به انتها رسانید. دوره اول دبیرستان را در دبیرستان پهلوی سابق کاشان و در خرداد ماه 1322 به انتها رسانید. پس از آن رهسپار تهران شد و در هنرکده نقاشی دانشگاه به تحصیل پرداخت.

در آذر 1325 در اداره فرهنگ(آموزش و پرورش کاشان استخدام شد و دو سال بعد از کار خود کناره گیری کرد. در شهریور 1327 در امتحانات ششم ادبی شرکت نمود و پیروز به اخذ دیپلم کامل دوره دبیرستان شد، در مهرماه همان سال مشغول تحصیل در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و نیز در شرکت نفت تهران استخدام شد، سهراب پس از هشت ماه کار در شرکت نفت مجددا از این شغل کناره گیری کرد.

سپهری در سال 1330 نخستین مجموعه شعر نیمایی خود را به نام مرگ رنگ انتشار داد که چندان با استقبال روبرو نشد. دو سال بعد مجموعه دیگری از اشعارش به نام زندگی خواب ها چاپ شد. در سال 1332 به دریافت نشان درجه علمی از دانشکده هنرهای زیبا نایل آمد، آن گاه به تأسیس کارگاه نقاشی همت گماشت و آثار ارزنده ای آفرید، ضمناً مسافرت هایی به کشورهای اروپایی و هند و ژاپن کرد و کارهای هنری خود را در نمایشگاه ها به نمایش گذاشت. سپهری هشت سال بعد یعنی در سال 1340 اثر دیگری به نام آوار آفتاب را به دوستداران شعر تقدیم کرد که مورد استقبال نهاده شد و در همان سال مجموعه دیگری از اشعارش را با عنوان شرق اندوه انتشار داد. همچنین

سپهری اقدام به برگزاری نمایشگاه های انفرادی در تالار فرهنگ تهران در خرداد و دی 1341 نمود. از معروف ترین آثار او صدای پای آب را باید نام برد، همچنین مجموعه های حجم سبز، هشت کتاب و در کنار چمن

سهراب در شروع کار شاعری تحت تأثیر شعرهای نیما بود و این تأثیر در مرگ رنگ به خوبی مشهود است و در آثار بعدی او کم کم شکل می گیرد و شعرش با دیگر شاعران هم دوره خویش متمایز می شود.

سپهری در اواخر عمر به بیماری سرطان خون مبتلا شد و در دی ماه 1358 برای درمان این بیماری به انگلستان رفت و دو ماہ بعد به ایران بازگشت. سهراب سپهری انتها در اول اردیبهشت 1359 ه. ش در بیمارستان پارس تهران بدرود زندگی گفت و در امامزاده سلطان علی محمدباقر واقع در مشهد اردهال در صحن معروف به سردار مدفون گشت. سپهری اندکی بیش از پنجاه سال با ما زندگی کرد، هنرمندی صادق که با حساسیتی بینظیر تغییر و تحولات زمانه را لمس کرد و بر آن ها شهادت داد.