شرایط صعود به قله اورست ، آیا صعود به قله اورست غیر اخلاقی است؟
به گزارش مجله آزمون اول، سالانه صدها نفر از سراسر دنیا به کمپانی های تخصصی کوهنوردی هزاران دلار برای بالا رفتن از اورست می پردازند. در واقع این موضوعی بوده که در کشور زبانزد و مشهور است اما با وجود آشغال هایی که در اورست است(مانند اجساد انسانی)، هزینه های گزاف مالی و نادیده گرفتن جان نپالی هایی که استخدام می شوند برای اینکه به کوهنوردان خارجی برای بالا رفتن از کوه یاری نمایند، آیا در شرایط صعود به قله اورست بالا رفتن از آن اخلاقی است؟ کوهنورد بریتانیایی جرج مالوری که در سه مرتبه اول فتح تحقیقاتی اورست در دهه 1920 شرکت نموده بود نیز گفت که می خواهد از اورست بالا برود. به علت کمبود امکانات مالی و پیشرفته در آن موقع بالا رفتن از کوه 8484 متری از امروز خیلی سخت تر بود. تا سال 1953 برای اولین بار ادموند هیلاری و شپرا گاید تنزینگ نورگای که نیوزلندی بودند به عنوان یک قسمت از سفر تحقیقاتیشان توانستند اورست را فتح نمایند و تا قبل از آن کسی پیروز به انجام این کار نشده بود و از آن موقع تا کنون به طور میانگین در هر سال از هر 4000 نفر، 1200 نفر پیروز به فتح این قله می شوند. دانستنی هایی درباره صعود به قله اورست به این گونه است که ابتدا به وسیله یک پرواز کوتاه از کاتماندو به لولا می روند. سپس چند روز به وسیله منطقه خمبو به کوه پایه اورست می رسند که رسیدن از این طریق به قله اورست از سایر راه ها و در بین هزینه های صعود به قله اورست آسان تر است.
برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.
هزینه های انسانی و مالی
در سال 2017 شش نفر در این کوه کشته شدند که عدد غیر معمولی نیست. چند سال است که آمار مرگ و میر در این کوه بالا رفت. مسلما کوهنوردی فعالیت پر خطری است و کسانی که کوهنوردی را به عنوان یک حرفه یا تفریح انجام می دهند معمولا از خطرات آن مطلع هستند. براساس برخی آمارها اورست نهمین قله خطرناک دنیا است که تعداد زیادی برای فتح این قله کوشش های پیروزیت آمیزی داشته اند و تعدادی هم کوششان منجر به از دست دادن زندگیشان شد. سه تا از خطرناکترین قله ها آناپورا در نپال، k2 و نانگاپاربت در پاکستان است اما آن چه اورست را از سایر قله ها جدا می نماید این است که بسیاری از کسانی که برای رسیدن به این قله کوشش می نمایند یا کوهنورد نیستند و یا اینکه کوهنورد حرفه ای نیستند و علاوه بر آن سالانه تعداد زیادی از مردم کوشش می نمایند که در اورست گرد هم جمع شوند و حدود هزار نفر که 500 نفر از آن ها پیروز می شوند که باعث ایجاد تنگناهای جدی در مسیر شده و در نتیجه منجر به تاخیرهای خطرناک می گردد. بنابراین راه هایی وجود دارد برای اینکه افراد راه خود را برای بالا رفتن از اورست با هزینه ای معقول به دیگران بفروشند و از خطر جدی مرگ در اورست جان سالم به در ببرند که البته موضوع کم اهمیتی در بین دانستنی هایی درباره صعود به قله اورست نیست. صعود به اورست کمی گران است و کوهنوردانی که قصد فتح این قله را دارند علاوه بر پرداخت 11000 دلار برای خرید مجوز از دولت نپال باید به کمپین کوهنوردی با تجربه ای نیز بپیوندند که کل هزینه های صعود به قله اورست می تواند از 30000 دلار تا 100000دلار باشد. بنابراین در کشوری که میانگین عایدی افراد حدود 700 دلار در سال است، هزینه های صعود به قله اورست بسیار زیاد است. حال سوال پیش می آید که از این پولی که از کوهنوردان می گیرند چه اندازه به عوامل نپالی یاری نماینده به کوهنوردان می رسد؟ دولت نپال اعلام نموده که در هر سفر شرپ ها (نام بومیان کوهپایه های جنوبی هیمالیا-از نژاد تبت) 6000دلار، آشپزهای اردویی 2500 دلار و راهنمای مجموعه 10000 دلار عایدی دارند. اما نیمی از افرادی که در اورست جان خود را از دست داده اند، راهنماهای نپالی بوده اند. در فصل کوهنوردی در سال 2014، شانزده نپالی در بهمن این کوه کشته شدند که تا سال بعد آن روز مرگبارترین روز اورست بود. راهنماهای نجات و کارکنانی که به کوهنوردان برای فتح قله یاری می نمایند بیشتر از همه در معرض دشواری و خطر هستند. شرپ ها اغلب در هر فصل 30 سفر و آن هم در شب برای راه اندازی مسیر انجام می دهند که کوهنوردان بتوانند مسیر را با سرعت مناسب طی نمایند. شرپ ها برای کار بسیار سخت و خطرناکی که انجام می دهند اصلا مورد قدردانی قرار نگرفته اند. تنزینگ نورگی شرپایی است که در سال 1953 با هیلاری همراه شد. در سال 2015 نیز در فیلم اورست شرپاها فقط در پس زمینه فیلم در شرایط صعود به قله اورست حضور داشت.
هزینه های زیست محیطی
واقعیت تاسف آوری که وجود دارد این است که در نپال اندازه بسیار زیادی زباله در اطراف رشته کوه ها وجود دارد. هر چند امیدواریم که این زباله ها تبدیل به کوه نشوند! اورست به عنوان بزرگترین معدن زباله در دنیا نامگذاری شده است. زباله هایی از قبیل تن های بسته بندی مواد غذایی، وسایل کوهنوردی و کمپینگ، مواد غذایی در این معدن زباله وجود دارد. البته از سال 2014 کوهنوردانی را که در سفر بازگشت از اورست زباله کافی تحویل ندهند، جریمه می شوند. در حال حاضر نیز از آن ها خواسته می گردد که زباله هایشان را در کیسه هایی جمع آوری نمایند اما تنها مشکل ما زباله هایی که کوهنوردان فراوری می نمایند، نیست. تخمین زده شده که حدود 20 تن مرده در اورست وجود دارد که به دلیل سرمای شدید این اجساد تجزیه نمی شوند و جمع آوری این اجساد مشکل بسیار بزرگی محسوب می گردد. برخی از این اجساد در مسیر کوهنوردان قابل تماشا هستند که در واقع یادآوری و هشداری است برای این کوهنوردان که چقدر این راه و شرایط صعود به قله اورست می تواند خطرناک باشد.
جایگزینی برای صعود به اورست
گردشگری بخش بزرگی از اقتصاد نپال بوده و نپال یک مکان ارزشمند و پرماجرا برای سفر است. بعلاوه در این کشور بیشتر فعالیت هایی که مسافران می توانند از آن ها لذت ببرند ارزان و ارزان هستند مانند قایقرانی، رنگ آمیزی حیوانات خانگی که این فعالیت و تفریح ها بسیار کم خطر است. بعلاوه با سفر به نپال شما می توانید محل اقامت و فعالیت های مورد نظرتان را از قبل رزرو کنید و می توانید به طور مستقیم با شیوه زندگی و فرهنگ این منطقه آشنا شده و به آن علاقمند شوید. بعلاوه در نپال قله های زیادی برای صعود وجود دارد که می توانید با هزینه بسیار کمتری نسبت به اورست دست به این کار بزنید. نپال از میان 1300 قله برای 414 قله اجازه صعود صادر نموده است. پس اگر قصد و هیجان صعود به یک کوه در هیمالیا را دارید گزینه های بسیار زیادی را به جز اورست دارید بعلاوه این کوه ها راهنماهای محلی داشته و خطرات بسیار کمتری نسبت به اورست دارند. البته کوهنوردی در اورست تنها راه تماشا همه کوه ها از بالاست و اردوگاه های کوه پایه اورست بسیار زیبا است البته از کاتماندو نیز میت وان با هواپیما منظره ها اورست و کوه های اطرافش را از بالا دید. در سرانجام سال 2017 دولت نپال تعدادی از اقدامات نو برای بهبود ایمنی صعود به اورست را معرفی کرد نظیر کوهنوردان خارجی دیگر اجازه صعود انفرادی را ندارند، کوهنوردانی که کور هستند و یا دونفره می خواهند کوهنوردی نمایند اجازه صعود ندارند، گواهی پزشکی کوهنوردان به طور کامل آنالیز خواهد شد تا اطمینان کامل حاصل گردد که کوهنوردان آمادگی جسمی کامل را داشته باشند. اما با وجود تمام خطرات و مسائل مربوط به بالا رفتن از بلندترین کوه دنیا شاید زمان آن باشد که به جمله معروف ملوری دوباره فکر کنیم: اینکه شما توانایی صعود به اورست را دارید به معنی نیست که باید به آنجا صعود کنید.
منبع: همگردی