چه رازی پشت مجسمه های باستانی سن آگوستین وجود دارد؟ - مجله آزمون اول

برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.

اطلاعات کمی درباره مردمان اسرارآمیزی که قبرها، بناها و مجسمه های شهر سن آگوستین را ساختند وجود دارد. با اینکه دانشمندان سال هاست کوشش می نمایند تا آن ها را بیشتر بشناسند اما همچنان چیزهای زیادی درباره آن ها ناشناخته مانده است. اگر سفری به سن آگوستین در کلمبیا ترتیب دهید این شانس را دارید تا کارهای برجسته عده ای را تماشا کنید که فقط چیزهای کمی درباره فرهنگ آن ها می دانیم. در همان نگاه اول کاملا معین است که شهر کوچک سن آگوستین نسبت به دیگر شهرهایی که در این ناحیه کلمبیا قرار دارند متمایز و فرق دارد. آب و هوای روستایی، خیابان های سنگ فرش شده و رستوران ها از اینجا فضایی متفاوت از دیگر شهرها ساخته است.

سن آگوستین شبیه هیچ کدام از شهرهای دیگر کلمبیا نیست و تعدادی از مهمترین سایت های باستان شناسی را در خودش جای داده است: بقایایی از یک فرهنگ باستانی و اسرار آمیز که در قرن های 8 تا 1 قبل از میلاد زندگی می نموده اند. در سایت باستان شناسی این شهر که وسعت قابل توجهی دارد جاهایی را می بینید که مخصوص برگزاری مراسم باستانی بودند، می توانید هفته ها وقت بگذارید و از همه سایت هایی را یک در این میدان باستان شناسی کشف شده تماشا کنید.

در ناحیه مگدالنا حدود 600 مجسمه و حداقل 40 تپه مخصوص دفن مرده ها پراکنده شده که حدود 1/3 این مجسمه ها و نیمی از تپه ها در مرزهای پارک باستان شناسی سن آگوستین قرار دارند و این یعنی در این سایت چیزهای زیادی برای سرگرم شدن و اکتشاف وجود دارد! اما آن چیزی که این سایت را تا این حد اسرارآمیز و باابهت نموده مجسمه هایش است؛ برخی از این مجسمه ها خیلی کوچکند و قدشان کمتر از 50 سانتی متر است اما برخی هایشان هم غول پیکرند و بیشتر از 7 متر ارتفاع دارند! با نگاه کردن به این مجسمه ها می بینید که سبک ساخت آن ها با هم فرق می نماید و این نشان می دهد که در دوره های زمانی مختلفی ساخته شدند و بسته به سال ساختشان از سبک رایج در همان زمان استفاده شده است. برخی از آن ها خیلی مجهول و اسرار آمیز به نظر می رسند و با اینکه انگار شبیه انسان ها هستند اما شکلشان با انسان های واقعی تفاوت زیادی دارد! اما برخی هایشان هم واقعی هستند و به شکل و شمایل مادران و سربازان در آمده اند. در میان مجسمه هایی که آدم نما هستند مجسمه هایی از حیواناتی مثل پلنگ خالدار آمریکایی، قورباغه و عقاب هم به چشم می خورد. به گفته یونسکو که این سایت را در سال 1995 در فهرست میراث جهانی قرار داد : در آب و هوای گرم و استوایی کوه های آند شمالی خلاقیت هنری و خیال پردازی فرهنگ ماقبل تاریخی خودش را به تصویر کشیده است.

اما راز و اسرار سن آگوستین، هویت افراد ماهری بوده که این مجسمه های برجسته و محل های تدفین را ساخته اند. این که در آن موقع آدم ها چگونه به این سطح از مهارت باورنکردنی رسیده اند همان چیزی است که باستان شناسان را در فکری عمیق فرو برده و اینجا را جایی اسرار آمیز نموده است. با این حال قسمتی از کوشش باستان شناسان نتیجه داده و آن ها به یاری متخصصانی که در زمینه انسان شناسی کار می نمایند تا به حال پیروز شدند تکه هایی از این پازل را به هم بچسبانند و به داستان مردمان این محل پی ببرند، داستانی که هر چند کامل نیست اما کمی ماجرا را برایمان روشن می نماید.

از حدود 3300 سال قبل از میلاد بود که افرادی پا به این ناحیه گذاشتند و فرهنگ خاص آن را شکل دادند. آن ها تا حدود سال 1350 میلادی در این سایت باستان شناسی زندگی کردند و بعد اینجا را به حال خود رها کردند و رفتند. اما این محل دوباره در قرن های 18 و 19 کشف شد در همان زمان بود که خیلی از مکان هایی که برای تدفین مرده ها استفاده شده بود به امید پیدا کردن طلا غارت شدند اما انگار مردمان باستانی اینجا چندان به طلا علاقه ای نداشتند چون طلای کمی در این سایت ها پیدا شد!

اطلاعات کمی درباره مردمان باستانی سن آگوستین و فرهنگ آن ها وجود دارد اما این را می دانیم که آن ها هیچ زبانی برای نوشتن نداشتند و چندین قرن قبل از اینکه اروپایی ها پا به این ناحیه بگذارند ناپدید شدند! اما با این حال اینکه ما چقدر از آن ها می دانیم شاید چندان مهم نباشد مهم میراث آن هاست که همچنان برای آیندگان به جای مانده است. مردمان این ناحیه بزرگ ترین بناهای مذهبی و مجسمه های سنگی آمریکای جنوبی را ساخته اند که تا به حال رودست آن ها پیدا نشده است. به نظر نمی آید که به این زودی ها اسرار و رمزو رازهای این سایت باستان شناسی حل گردد اما رفتن به سن آگوستین حل رمز و رازهای آن نیست جایی است که در آن می توانید شگفتی های تمدن های گمشده و باشکوه را تجربه و به این فکر کنید که در هزاران سال قبل چه هنر، مهارت و ظرافتی برای ساخت این سایت های باستان شناسی به کار رفته است.

منبع: theculturetrip.com