بهترین و بدترین سبک های ریش و سبیل - مجله آزمون اول

اگر هنوز مطمئن نیستید چه مدل ریش و سبیلی بگذارید، این راهنما را بخوانید تا متوجه شوید.

مدل های محبوب ریش

تراشیده

بله، نداشتن ریش هم یک انتخاب است. صورت تراشیده بین کسانی که استایل ساده تری دارند یا کسانی که به طور ژنتیکی نمی توانند ریش پرپشت و یکدستی داشته باشند، محبوب است. این سبک به مراقبت کمی نیاز دارد، مخصوصاً اگر رشد موهایتان زیاد نباشد.

ته ریش

ته ریش مدلی کم زحمت است و از کوتاه تا بلند دسته بندی می شود. این مدل محبوب، چه عمدی و چه از سر تنبلی به وجود آمده باشد، نیاز به مراقبت زیادی ندارد. از آنجا که لازمه کلی آن رشد یکدست مو ها است، شاید بهتر باشد کسانی که رشد مو های ریششان نامرتب است، از آن اجتناب کنند.

بزی

ریش بزی مدلی کلاسیک و جزئی از چند تا از محبوب ترین مدل های ریش است. در این مدل مو های روی چانه باید بلند شود، اما به گوشه های دهان نرسد. ریش بزی به تنهایی ممکن است چندان خوشایند نباشد، بنابراین اضافه کردن سبیل می تواند آن را متعادل کند. این مدل کمی بیشتر رسیدگی می خواهد و برای جلب توجه ها به قسمت پایین صورتتان بسیار مناسب است. اگر صورتتان گرد است، این مدل ریش می تواند کمی آن را کشیده تر نشان دهد.

ون دایک

ون دایک یک نوع ریش بزی است. به این صورت که ریش بزی را با سبیل ناپیوسته همراه می کند. با این که در مدل کلاسیک، ریش باریک و بلند بوده، در مدل های مدرن، ریش به پهنای دهان و کوتاه تر از نوع کلاسیک آن است.

بالبو

ریش بالبو هم از همان ریش بزی مشتق شده، اما مو ها کمی بیشتر، از چانه تا خط فک، کشیده می شوند تا شکل پایه لنگر به خود بگیرند. این مدل نیاز به مراقبت بیشتری دارد تا شکل ریش حفظ شود، ولی سبیل کاملاً دست نخورده باقی می ماند. برای داشتن ریش بالبوی درست، باید لپ ها کاملاً بدون مو باشند.

ریش گرد

ریش گرد مدل ساده ای است که از ریش بزی و سبیل تشکیل شده و مو های دور دهان این دو را به هم وصل می کند. بلندی مو ها در این مدل از اندازه ته ریش خیلی کوتاه تا چند سانتی متر می تواند برسد. این ریش باید با ماشین اصلاح مرتب شود تا همیشه یکدست باشد و لپ های بدون مو هم به تعیین شدن شکل این مدل کمک می کند.

ریش پُر

ریش پر برای افراد عجول مناسب نیست. چند هفته طول می کشد تا مو ها به اندازه مناسب این ریش برسند و مو های چانه، گونه ها و سبیل کاملاً باید پر شوند. در صورتی که از فولیکول های مناسبی برای بلند کردن این مدل ریش برخوردارید، این مدل برای مسن تر نشان دادن افراد بیبی فیس کاملاً عالی است.

دُم اردکی

دم اردکی شبیه ریش پر، ولی بلندتر است و شکل خاص تری دارد. این ریش باید به شکل مخروطی آراسته شود تا شبیه دم اردک شود. اگر قصد دارید این مدل را پیاده کنید، برای شکل دهی اولیه حتماً پیش آرایشگر بروید. دفعات بعد می توانید از روی مدل اولیه ریشتان را فرم دهید.

وِردی

این مدل از ریش پر و یک مدل سبیل خاص که معمولاً شبیه دسته دوچرخه است، تشکیل می شود. سبیل باید از ریش قابل تشخیص باشد، هرچند ممکن است در بعضی قسمت ها با هم همپوشانی داشته باشند. اگر توجه و مراقبت کافی از این مدل ریش به عمل آید، این ریش یکی از خوش حالت ترین مدل ها در میان ریش های بلند است.

مدل های محبوب سبیل

سبیل شِورون

سبیل شورون معمولاً یه تنهایی استفاده می شود و از متداول ترین مدل ها است. این سبیل که ویژگی شاخصش کلفتی و شسته رفته بودنش است، دقیقاً بالای لب گذاشته می شود و دو طرف دهان را شامل نمی شود. چانه و لپ ها باید تمیز باشند یا می تواند با ته ریش خیلی کوتاه همراه باشد.

سبیل انگلیسی

این مدل سبیل قدیمی تر است و نیاز به رسیدگی بیشتری دارد. برای این که دو طرف را در یک خط راست نگه داشت، کمی ژل استفاده می شود و به طور سنتی در وسط به دو قسمت تقسیم می شود.

دسته دوچرخه ای

این مدل سبیل از نامتعارف ترین مدل ها است. بلندی آن به اندازه مدل انگلیسی است، اما لبه های آن با استفاده از واکس به سمت بالا تاب داده می شود.

قلم مویی

سبیل قلم مویی شبیه کشیده شدن رنگ بالای لب بالایی است. وقتی موی بالای لب به اندازه طول دهان رشد کرد، باید به دقت مراقبت شود. مو ها نباید از لب بالا فراتر برود و لبه ها هم باید گرد شوند.

سبیل هرمی

سبیل هرمی ضخامت های مختلف، ولی شکل ثابتی دارد. بالای این نوع سبیل باید به پهنای بینی و پایین آن به پهنای دهان باشد.

مدل های ریشی که باید از آن ها اجتناب کنید

اُلد داچ (Old Dutch)

الد داچ مدل جسورانه ای است که نیاز به ریش کامل دارد. علاوه بر لپ ها و چانه، خط ریش هم باید پر شود. این مدل با سبیل همراه نیست. ریش را نباید پیرایش کرد، درعوض کمی به سمت بیرون باید رشد کند.

ماتن چاپس (Mutton Chops)

در این مدل، مو های خط فک بلند می شوند به طوری که به سبیل و خط ریش ها متصل شوند. شکل خاصی از این مدل هم با تراشیدن چانه و گونه ها به وجود می آید. برای رسیدن به این مدل، اول باید ریش کاملاً پر شود و بعد قسمت هایی که لازم نیست، تراشیده شوند. باید دقت کرد که حتماً متقارن باشد.

سول پَچ (Soul Patch)

این مدل ریش شاید کوچک باشد، اما واقعاً منفور است. یک تکه کوچک از مو های زیر لب تا بالای چانه بلند می شود و اگر چه می تواند به تنهایی به کار رود، معمولاً با ریش گرد یا سبیل همراه می شود.

فرنچ فورک (French Fork)

این مدل شبیه ریش گرد است، اما خیلی بلند. مو ها باید چندین سانتی متر بلند شوند و بعد از وسط به دو قسمت تقسیم شود و با استفاده از واکس مو شکل چنگک مانند به آن داد.

امپریال (Imperial)

ریش امپریال ظاهری مسن به آدم می دهد. معمولاً مستلزم رشد زیاد مو و رسیدگی زیاد است. ویژگی شاخص این مدل یک سبیل انگلیسی یا دسته دوچرخه ای کلفت و ریشی بلند در ناحیه چانه است.

چین استرپ (Chin Strap)

این مدل در طول خط فک رشد می کند و به خط ریش ها متصل می شود. معمولاً روی لپ ها تراشیده می شود تا آن شکل خاص دورتا دوری به دست آید. بلند کردن موی چانه اختکمک است. پیاده کردن این مدل ممکن است خیلی مشکل باشد، چون حفظ شکل آن رسیدگی زیادی می خواهد.

چین کرتن (Chin Curtain)

این مدل همان چین استرپ است، ولی بلندی آن کمی بیشتر است. در این مدل هم مو های خط فک تا خط ریش ها بالا می رود، ولی به جای این که کوتاه بماند، معمولاً چند سانتی متر بلند می شود.

ترمینال (Terminal)

ریش ترمینال ریشی است که تا وقتی که دیگر نتواند رشد کند، بلند می شود. دستیابی به این مدل معمولاً دو سال طول می کشد. بلندی ریش به دوره زندگی مو ها و همینطور ژنتیک فرد دارد.

مدل های سبیلی که باید از آن ها اجتناب کرد

فو مانچو (Fu Manchu)

سبیل فو مانچو با رشد کردن مو های بالای لب به صورت خیلی بلند و صاف به دست می آید. معمولاً طول مو ها به چندین سانتی متر می رسد و از دو طرف دهان رد می شود. با این که بعضی وقت ها با ریش همراه می شود، معمولاً فقط سبیل تنها است.

مسواکی

این مدل یک تکه کوچک از مو است که بالای لب بالایی رشد می کند؛ رشد مو ها نباید از قسمت وسط زیاد فراتر بروند. با این که از لحاظ سبک شناختی چیز ناخوشایندی در این سبیل وجود ندارد، این مدل به دلایل تاریخی تا حدی بدنام شده است.

دالی

سبیل دالی به صورتی سوررئال، درست مثل هنر مردی که اسمش روی این سبیل مانده، جاذبه زمین را به مشاخصه می طلبد. این مدل سبیلی باریک و بلند شبیه به فو مانچو است، اما تفاوتی کلیدی با آن دارد؛ برای شکل دادن به این نوع سبیل باید به کمک واکس مو دسته های سبیل را به سمت آسمان بالا ببرید.

نعل اسبی

سبیل نعل اسبی حاصل یک ریش پر و تمیز کردن حساب شده آن است. این نوع سبیل با تراشیدن لپ ها و چانه به دست می آید، به صورتی که در نهایت سبیل به شکل حرف یو (U) وارونه دربیاید. این مدل به سبیل دوچرخه سوار هم معروف است.

مدادی

سبیل مدادی اسمش را از خط باریکی که ویژگی این مدل است، گرفته. معمولاً درست بالای لب بالا گذاشته می شود و با ریش همراه نیست. از آنجا که این مدل در دوره فیلم های سیاه و سفید بیشتر رواج داشته، امروزه تا حد زیادی از مد افتاده است.

موی صورت شما می تواند نقش زیادی در جلب توجه داشته باشد و راهی برای بهتر کردن استایل شخصی تان باشد. سبیل هم مثل بقیه جنبه های مد، در طول زمان دچار فراز و نشیب شده است. در حال حاضر ممکن است بعضی از مدل ها زیاد محبوب نباشند، اما در نهایت تصمیم با خودتان است.

منبع: ties