درباره خواص و مضرات ریواس چه می دانید؟

به گزارش مجله آزمون اول، ریواس یکی از گیاهان اصیل و با قدمت ایرانی به شمار میرود. ظاهر آن شبیه به کرفس اما صورتی رنگ و طعم آن ترش و شیرین یا ملس است. ریواس بطور طبیعی در فصل بهار تا اوایل تابستان می روید . ساقه ریواس مصرف خوراکی دارد.

درباره خواص و مضرات ریواس چه می دانید؟

ارزش تغذیه ای ریواس

انرژی 29 کیلوکالری
چربی 2/0 گرم
پروتئین 8/0 گرم
کربوهیدرات 7 گرم
کلسیم 266 میلی گرم
سدیم 5 میلی گرم
پتاسیم 148 میلی گرم
ویتامین ث 7 میلی گرم
ویتامین آ 100 تا 300 واحد
{1}

قسمت های گیاه ریواس ویژگی و خواص آنها

ریشه
ریواس دارای یک ریشه معمولی است که یک تا دو متر در خاک رشد می کند و ریشه آن در برابر سرما و یخبندان مقاوم است.
ساقه
ریواس دارای دو نوع ساقه است. یکی ساقه زیرزمینی که به آن ریزوم می گویند.

ریزوم پس از رشد گوشتی و چوبی می شود که از جوانه های آن، ساقه های هوایی و برگ های پهن بوجود می آید.

نوع دوم ساقه در ریواس ساقه های هوایی است که تا حدود یک متر نیز رشد می کند.

برگ
ریواس دارای برگ هایی است که از جوانه جانبی ریزوم ها بوجود می آیند.

برگ ها دارای پهنک نسبتاً پهن هستند و دمبرگ ریواس که بخش خوراکی آن را تشکیل می دهد، گوشتی بوده و طول آن به بیش از نیم متر می رسد.

گل
به تعداد زیاد و به صورت خوشه در انتهای ساقه اصلی ایجاد می شود.

گل های ریواس به رنگ سبز هستند و در اثر تلقیح بذر را تشکیل می دهند.

اگر گیاه اوشقون یا ریواس را بشناسید می توانید آن را در دامنه کوه ها پیدا نموده و بچینید و ساقه های آن را ببرید و سپس می توانید آن را منجمد نموده و برای چند هفته در یخچال نگهداری کنید. {2}

خواص ریواس

ریواس طبیعت سرد دارد و دارای ویتامین ها و املاح معدنی گوناگونی است.

برای تمامی اعضای بدن، ماده غذایی بسیار ممتازی شمرده می شود و اثر شگفت انگیز و معجزه آسایی دارد.

قابض است و برای تقویت معده و کبد مفید می باشد.

خوردن ریواس برای بیماران تب دار و بی اشتها مفید بوده و یرقان، وسواس، سستی را درمان می کند.

در این گونه موارد می توان 100 گرم از آب ریواس یا رب ریواس را میل کرد.

صفرا و دل به هم خوردگی را برطرف می کند و برای حصبه و اسهال گرم صفراوی مفید بوده و کرم کُش است.

خوردن ریواس را نباید در برنامه غذایی از یاد بُرد. ریواس را برای تهیه خورش، کمپوت، مربا و شربت مورد استفاده قرار می دهند. سعی کنید در مصرف ریواس زیاده روی نکنید.

مفیدترین طریقه مصرف آن، مصرف آب ریواس همراه با آب هویج، کرفس، خیار و سیب می باشد که یک سوم آب ریواس و دو سوم بقیه مواد است.

ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است و برای افزایش اشتها و یبوست مفید می باشد. مصرف ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه و ناراحتی های مثانه خطرناک است.

شیر مادرانی که ریواس می خورند، در نوزادان فراوری اسهال می کند. ریواس، مقوی قلب و اعصاب بوده و برای درمان بواسیر مفید است.

ریواس به عنوان فعال نماینده عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمک های صفراوی و محرک ترشح کبد شناخته شده است.

نخستین کار کرد آن در دهان این است که با تحریک جوانه های چشایی به واسطه مزه تلخ خوشایندش، موجب پاک شدن حفره دهان شده و دهان را برای چشیدن غذای بعدی آماده می سازد. این گیاه در معده سبب افزایش ترشح معدی و تحریک آن می شود. در نتیجه به طور کلی باعث بهبود عملکرد معده می شود.

علاوه بر این با تحریک ترشح نمک های صفراوی از کبد، به تنظیم جذب چربی از روده یاری می کند.

ریواس خاصیت مسهلی، ضد التهابی و متعادل نماینده عملکرد روده ها (درمان یبوست و اسهال) را داشته و در درمان یرقان، خونریزی معدی- روده ای، اختلال قاعدگی، ورم ملتحمه چشم، جراحات ناشی از ضربات و صدمات جسمانی، زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد.

سایر مصارف ریواس

ریواس خاصیت اسیدی دارد و خواص ریواس از این جهت برای پاک کردن ظروفی که آثار سوختگی مواد غذایی در آنها به جای مانده باشد، مورد استفاده قرار می گیرد.

افرادی که موی آن ها قهوه ای کم رنگ است، با استفاده از ریشه این گیاه می توانند به رنگ موی طلایی دست یابند. برگ های ریواس را می توان به عنوان حشره کش موثر برای دفع حشرات به کار برد.

ریواس با طعم منحصر به فرد خود، در بیشتر پس غذاها (دسرها) و شیرینی ها استفاده می شود. تا پیش از سده 18 کاربردی در پخت غذا نداشت.

گیاه یاد شده تا یکی دو روز در یخچال قابل نگهداری است. برای نگهداری طولانی تر ریواس، پس از بریدن ساقه ها، آن را منجمد می نمایند.

اگر ساقه های ریواس به طور خام مصرف شود، به شدت ترش خواهد بود.

به طور معمول آن را با شکر یا عسل می پزند و یا در کیک ها مورد استفاده واقع می شود.

بعلاوه به تنهایی یا همراه یا توت فرنگی در تهیه ژله و مرباها به کار می رود. چاشنی هایی که با ریواس مصرف می شوند، عبارتند از لیمو، دارچین و زنجبیل. {3}

نحوه پختن ریواس و ظرف مناسب برای این کار

هنگام خرید، ساقه های جوان و ترد ریواس را انتخاب کنید.

برای آماده سازی آن نیز باید ریواس را پوست کنده، خرد کنید و بشویید.

بهتر است بیشتر از قسمت های ترد، نازک و روشن ریواس بهره ببرید زیرا قسمت های سبز و تیره تر آن کمی به تلخی می زنند.

قسمت های سفت تر آن هم بعد از پخت ریش ریش می شوند و سفت باقی می مانند.

گفتنی است که ریواس برای پخت به یک جوش کوتاه نیاز دارد و اگر مدت طولانی روی حرارت بماند، له می شود.

به همین علت باید آن را در انتها پخت به غذا افزود.

بعلاوه به علت اگزالات پتاسیم موجود در آن، بهتر است در ظروف فلزی به خصوص مسی پخته نشود زیرا مس با غذاهای اسیدی واکنش های مضری ایجاد می کند. {4}

چرا مزه ریواس ترش است؟

احتمالا ریواس ترش ترین گیاه موجود است. اسیدیتهٔ ریواس به خاطر مقادیر بالای مالیک اسید و اگزالیک اسید است.

اندازه مالیک اسید در گیاهان فراوان است و مسئول طعم ترش بسیاری از میوه ها و سبزیجات است.

جالب است بدانید که رشد و پرورش ریواس در تاریکی باعث کاهش ترشی و افزایش تردی گونه ای از ریواس می شود که در بهار و اواخر زمستان می روید.

عوارض جانبی ریواس

ریواس یکی از غنی ترین منابع کلسیم اگزالات است. کلسیم اگزالات رایج ترین شکل اگزالیک اسید در گیاهان است.

براساس یک باور سنتی، ریواس نباید پس از بهار برداشت شود، زیرا سطح اگزالیک اسید آن از بهار تا تابستان افزایش می یابد.

این ترکیب به طور خاص در برگ های ریواس فراوان است. اما بسته به نوع ریواس ممکن است ساقه های آن نیز مقادیر بالایی اگزالیک اسید داشته باشند.

کلسیم اگزالات بالا می تواند موجب بروز هیپراگزالوری شود.

هیپراگزالوری شرایطی حاد است که با تجمع کریستال های کلسیم اگزالات در بعضی اندام ها رخ می دهد.

این کریستال ها می توانند موجب بروز سنگ کلیه شوند و در نهایت به بروز نارسایی کلیوی بینجامند.

واکنش همهٔ افراد به اگزالات خوراکی یکسان نیست. بعضی افراد به طور ژنتیکی بیشتر در معرض بروز مسائل سلامتی ناشی از اگزالات هستند.

کمبود ویتامین B6 و افزایش دریافت ویتامین C نیز می تواند فرد را بیشتر در معرض عوارض ناشی از اگزالات قرار دهد.

بعلاوه شواهد نو حاکی از آن است که در افرادی که مشکل کمبود بعضی باکتری های مفید گوارشی را دارند این شرایط حادتر است.

جالب است بدانید که بعضی باکتری های گوارشی مانند اگزالوباکتر فرمیژنز می توانند به خنثی کردن و کاهش سطح اگزالات یاری نمایند.

اگرچه موارد مسمومیت غذایی با ریواس نادر است، اما حتما آن را در مقادیر متعادل مصرف کنید و از مصرف برگ های آن خودداری کنید.

بعلاوه پختن ریواس می تواند اگزالات آن را بین 30 تا 87 درصد کاهش دهد. {5}

پی نوشت:

1.www.eghtesadonline.com

2.www.baharnews.ir

3.www.asriran.com

4.www.beytoote.com

5.www.chetor.com

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: راسخون
انتشار: 20 آبان 1400 بروزرسانی: 20 آبان 1400 گردآورنده: quiz1.ir شناسه مطلب: 30085

به "درباره خواص و مضرات ریواس چه می دانید؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "درباره خواص و مضرات ریواس چه می دانید؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید