مختارنامه تمرینِ سلمان بود - مجله آزمون اول

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، در هفته هایی که گذشت، سریال باشکوه مختارنامه به کارگردانی آقای داوود میرباقری از چند شبکه سیما پخش شد و هنوزهم ادامه دارد. این سریال از معدود محصولات تلویزیون است که با بارها بازپخش، همچنان مخاطبان زیادی دارد. مختارنامه در بخش های مختلفی مثال زدنی است؛ اما قطعا یکی از این بخش ها مربوط به صحنه های اکشن و بدلکاری است.

فیلمنامه، کارگردانی، بازیگری و تقریبا تمام بخش های سریال آقای داوود میرباقری آنقدر حرفه ای است که می توان آن را استانداردی برای سینما و تلویزیون ایران دانست. در این پروژه سخت، اتفاقات جدید زیادی به لحاظ تکنیکی رخ داد. یکی از بخش های پیروز این پروژه که اتفاقا به جذابیت بیشتر کار کمک کرد، طراحی و اجرای صحنه های جنگی و درگیری است. طراحی و اجرای این صحنه ها را تیم ایرانی خیبر به طور کامل انجام داده است. تیم خیبر در پروژه های دیگری مثل رستاخیز به کارگردانی آقای احمدرضا درویش، محمد(صلی الله علیه وآله و سلم) به کارگردانی آقای مجید مجیدی، در چشم باد با کارگردانی آقای مسعود جعفری جوزانی و... هم حضور داشته است. گروه خیبر برای طراحی و اجرای پروژه عظیم سلمان فارسی هم با این گروه قرارداد بسته است. حالا با توجه به پخش مختارنامه از تلویزیون، با اعضای اصلی این گروه به گفت وگو نشسته ایم. در این نشست، آقایان علی رضا فتحی، مدیر و طراح گروه بدلکاران خیبر و رییس انجمن بدلکاران کشور، آقای عباس اصانلو، بدلکار نقش مختار و آقای مهدی جوزی، بدلکار نقش ابراهیم اشتر، حضور داشتند. برای مشخص بودن پاسخ دهنده به سوالات، نام هر فرد مشخص شده است.

خیبر از کجا شکل گرفت؟ آیا آغاز آن با مختارنامه بود؟

علی رضا فتحی: درواقع، شکل گیری این گروه از سریال در چشم باد رخ داد. در شهر تالش به همراه آقایان اصانلو و جوزی سر پروژه در چشم باد بودیم. باهم درباره آغاز به کار این گروه صحبت کردیم و همانجا آغاز کار رقم خورد. مدتی بعد از ارشاد مجوز کار گرفتیم و درواقع اولین گروهی شدیم که از وزارت ارشاد مجوز گرفت. برای سریال مختارنامه از حدود 400 نفر گزینش کردیم که نهایتا 50 نفر را انتخاب کردیم.

عباس اصانلو: آقای فتحی قبل از اینکه برای این گروه مجوز بگیرند، نام خیبر را به نیت امیرالمؤمنین برگزیده بود. برای کار در سریال در چشم باد گروه های مختلفی آمده بودند. تقریبا هریک از ما یک گروه داشتیم. وقتی درکنار هم مشغول گپ زدن بودیم، تصمیم گرفتیم در یک گروه جمع شویم.

چه چیزی باعث شد زیر پرچم یک گروه جمع شوید؟

عباس اصانلو: به نظرم قبل از هرچیزی نیاز است. به قول قدیمی ها، آب خودش راستاش را پیدا می کند. ما کشتی کج کار می کردیم و مربی مان خودش از کارمندان تلویزیون بود. این ماجرا مصادف شد با سریال امام علی؟ع؟ و از ما برای همکاری دعوت شد. هرکسی به دنبال تخلیه انرژی است. یکی کفترباز و یکی مثل ما ورزشکار می شود. طراحی تمام سکانس های اکشن سریال در چشم باد مثل سکانس های درگیری در جنگل کار استاد فتحی است.

علی رضا فتحی: البته کار محدود به سکانس های جنگل نبود و از ابتدا تا انتهای سریال در چشم باد با ما بود؛ حتی فصل آزادسازی خرمشهر هم با ما بود.

کیفیت خروجی کار شما چقدرش به کارگردانی که با او کار می کنید بستگی دارد؟

مهدی جوزی: بدلکار کارهای سخت را به جان می خرد. او کارهایی انجام می دهد که بازیگر توان اجرای آن را ندارد؛ مثلا اگر قرار باشد بازیگر از اسب بیفتد و این قضیه منجر به آسیب دیدنش شود، ممکن است کل پروژه تعطیل شود. پس لازمه کار این است که اولا بدلکار فردی ورزیده باشد. خدا را شکر تمام دوستانی که زیرنظر آقای فتحی آموزش دیده اند، تمام دوره های لازم را گذرانده اند. بنده به عنوان مربی تکواندو دوره های مختلف، چتربازی، غواصی، راپل و... را گذرانده ام. خروجی کار بدلکار می تواند به پرمخاطب شدن آن فیلم یا سریال منجر شود. در پروژه محمد؟ص؟ آقای مجیدی هم استاد فتحی حضور داشتند و با گروه حرفه ای ایتالیایی کار را انجام دادیم. در آن فیلم، در بین گروه های مختلف بدلکاری که وجود دارد، آقای مجیدی گروه خیبر را برای همکاری انتخاب کردند. پروژه های دیگری مثل مختارنامه، در چشم باد، بادیگارد و... را هم ما افتخار انجام امور بدلکاری را داشتیم.

برای طراحی صحنه های اکشن از چه چیزهایی الگو و ایده می گیرید؟

علی رضا فتحی: برای متخصص شدن در هر کاری نیاز به مطالعه است. ما هم در حرفه خودمان باید فیلم ببینیم و مطالعه کنیم تا به روز باشیم. همیشه می گویم در هیچ کجای دنیا مثل ایران این جوانان پرانرژی را نداریم. اگر نیمی از تجهیزات موجود در کشورهای دیگر داشته باشیم، کارهای بسیار بزرگی را انجام خواهیم داد. برای مثال، ماشین هایی که الان دراختیار ما گذاشته می شود تا با آن ها بدلکاری کنیم، اگر به بدلکار حرفه ای هالیوودی سپرده شود، قطعا او با این ماشین کار نخواهد کرد. الان برای آتش زدن بدلکار از مواد دست ساز خودمان استفاده می کنیم. در الجزایر مشغول انجام کار بودم که برای آتش زدن بدلکاران به مواد نیاز داشتیم. شبانه صورت نیاز مواد و وسایل را دادم. اول صبح تمام آن ها مهیا شده بود.

این کمبود تجهیزات به دلیل تحریم هاست یا اولویت نداشتن برای مدیران؟

علی رضا فتحی: در سینمای ما متأسفانه به بخش بدلکاری اهمیت داده نمی شود. دلیلش این است که این کار را به عنوان حرفه تخصصی نشناخته اند. من تشک ایربگ درخواست کردم. ارشاد به شرکت تجهیزات فارابی ارجاع داد و نهایتا این درخواست برآورده نشد. متأسفانه شرکت های خصوصی هم به دلیل شناخت نداشتن از کار ما و نبود تبلیغات درست در این زمینه، وارد این عرصه نشده اند. بدلکاری حرفه مظلومی است که اولویت کاری آدم هایش مسائل مالی نیست.

برسیم به بحث مختارنامه. به نظرتان چرا پس از گذشت چند سال و بارها بازپخش، بازهم مردم این سریال را تماشا می کنند؟

علی رضا فتحی: نوه خودم سریال های روز دنیا را نگاه می کند؛ اما رأس ساعت پخش مختارنامه حتما پای تلویزیون است. همه از آقای داوود میرباقری شناخت کافی دارند. او وقتی به شما نزدیک می شود که کارتان را بلد باشید. ما با شناخت کامل از آقای میرباقری جلو رفتیم و تمام انرژی خودمان را گذاشتیم تا خروجی کار پیروز باشد. داوود میرباقری در دیالوگ ها از یک واو نمی گذرد. در صحنه های اکشن هم دقیقا همین طور بود و او از هیچ چیز نمی گذشت. در سکانس آتش زدن کعبه، ما 40 شب در آن سرمای کشنده احمدآباد مستوفی کار کردیم. با آن سرما باید بدلکاران را با آب خیس می کردیم و سپس با استفاده از بنزین آن ها را آتش می زدیم. تمام این زحمات انجام شد و خدا را شاکرم که خروجی مناسب بود. آقای میرباقری از کسی سر صحنه تشکر نمی کند؛ اما به یاد دارم در روزهای آخر مختارنامه، وقتی سکانس کاروان اسرا را می گرفتیم، آقای میرباقری دستی به روی شانه من گذاشت و بابت کارهای انجام شده تشکر کرد. خستگی چند سال کار ما با این تشکر به در شد. وقتی بابت مراسم تقدیر به صداوسیما رفته بودم، آقای ضرغامی هم برای صحنه های اکشن مختارنامه تشکر کردند.

تقسیم کار بین تیم بدلکاران در مختارنامه چگونه بود؟

عباس اصانلو: تمام طراحی ها به عهده فتحی بود. ورود من به این پروژه به دعوت او بود. گفته بود کسی را می خواهیم که هم سوارکاری بلد باشد و هم چهره اش به نقش اول نزدیک باشد. من به طور اختصاصی بدلکار نقش مختار بودم. وقتی تست گریم و سوارکاری انجام شد، آقای میرباقری بالای سر من آمد. در سال 1374 کاری را در خدمت او بودم و وقتی مرا دید، شناخت.

سکانس جنگ سپاه مکه با سپاه شام و آن خیز معروف مختار را شما انجام دادید؟

عباس اصانلو: بله کارهای سخت را ما انجام می دادیم. البته برخی از سوارکاری ها را خود بازیگران هم حضور داشتند. نخستین سکانس ورود من یک روز جمعه بود. آن سکانسی بود که آقای حامد حدادی بسکتبالیست حضور داشت. یک خاطره تکراری را برایتان می گویم. مرحوم عظیم جوانروح فیلمبردار کار بودند. وقتی با گریم در لوکیشن حاضر شدم، بین آقایان شفیعی و رویگری ایستاده بودم. آقای فریبرز عرب نیا در هیچ شرایطی روز جمعه سرکار نمی آمد. ناگهان رضا رویگری رو به من گفت: دیدی فریبرز! بالاخره داوود تو را هم روز جمعه آورد سرکار! من گفتم زور آقای میرباقری چربیده است دیگر! رویگری با تعجب گفت تو کی هستی؟ گفتم عباس شان هستم. یعنی تا آن لحظه حتی این بازیگران هم تشخیص نداده بودند که من بدل مختارم.

همه بدلکاران به طور اختصاصی بدلکار یک نقش خاص بودند؟

مهدی جوزی: شخصا تلاش زیادی انجام دادم تا کارم پیروز باشد. من در چند شخصیت بیشتر حضور داشتم. برای مثال، به عنوان بدل ابراهیم اشتر در بخش هایی مشغول بودم.

آیا سکانسی بود که بابت انجام آن نگران باشید؟

عباس اصانلو: در کشورمان به لحاظ نیروی انسانی ظرفیت زیادی وجود دارد؛ اما به لحاظ تخصصی چند بعد وجود دارد: تاریخی، روز و هوایی. بدلکاری مثل ساختمان سازی مهندسی نیاز دارد. بعد از نگارش فیلمنامه، برای سکانس های اکشن صحبت و سپس سناریو چیده می شود. تازه بعد از آن باید وسایل موردنیاز را خودمان بسازیم. همان ژل آتش که دوستان گفتند، برای هر پک نزدیک به 50میلیون تومان قیمت دارد. برای برنامه عصرجدید یکی از دوستان برنامه آتش زدن داشت که برای زمان کار او چندمیلیون تومان هزینه برای خرید ژل نیاز بود. در هر پروژه که نیاز به آتش زدن است، باید هزینه خرید مواد را جداگانه اعلام کنیم. حالا با این همه پیچیدگی ها، موردی وجود داشته به بچه های تدارکات گفته اند کار بدلکار را انجام دهند! خوشحالم که امروز تیم خیبر توانایی انجام تمام بدلکاری های سینمایی را دارد.

سکانس سخت و پراسترس را نگفتید؟

مهدی جوزی: سکانسی که مرا به شدت خسته کرد و بعد از آن حتی توان پریدن از جوی آب را هم نداشتم، سکانسی بود که مختار و ابراهیم اشتر درکنار رود بهمنشیر باهم تاخت می کنند. آن تاخت خیلی زیبا شد. آن سکانس را با آقای اصانلو انجام دادیم.

عباس اصانلو: آن سکانسی است که ابراهیم و مختار باهم قول و قرار قیام را می گذارند.

مهدی جوزی: آنجا اسبی به نام بادپا را دراختیار من گذاشته بودند. اسب ابراهیم بود که بسیار نافرمان و تندرو بود. آن تاخت را بارها تکرار کردیم تا رضایت کارگردان به دست بیاید. آقای میرباقری به سادگی از صحنه ها نمی گذشت. این پلان بیش از 6 بار تکرار شد تا بالاخره کار انجام شد. آنقدر از من انرژی رفته بود که در آخر کار حتی توانایی نداشتم با دستانم اسب را مهار بکنم. آب دهنم خشک شده بود و هیچ توانی نداشتم.

علی رضا فتحی: سکانس های جنگی مرا اذیت می کرد؛ خصوصا آن صحنه هایی که ده ها نفر در آن حضور داشتند. به خوبی سختگیری آقای میرباقری را می دانستیم و برای همین با تک تک بدلکارها صحبت می کردیم. به آن ها می گفتم فکر کنید جنگ واقعی است. وقتی دو لشکر به هم می رسیدند و بدلکاران مشغول می شدند، احساس خطر زیادی می کردم. نگران سلامتی بچه ها بودم. مرحوم آشتیانی که در مقطعی مدیرتولید سریال بود، روزی به من گفت باید تمام خسارت ها را بدهید! بچه ها شمشیر فولادی را شکسته بودند! برایش سوال شده بود بچه ها مگر چگونه می جنگند که شمشیر فولادی شکسته است. خدا را شاکرم که به جز آسیب های سطحی، مشکل جدی در طول پروژه مختارنامه پیش نیامد. اینکه گفتم سکانس های جنگی برایم استرس داشت، به این خاطر است که کار از دست من خارج بود. وقتی کار تمام می شد و از سلامتی بچه ها آگاه می شدم، خیالم راحت می شد. سکانس ها و پلان ها تک نفره اصلا برای ما سخت نبود و خیال مان راحت بود.

عباس اصانلو: دو سکانس بود که برایم سخت تر از بقیه بود: اولی همان سکانسی است که آقای جوزی گفت و درکنار رود بهمن شیر بود؛ دیگری مربوط به تاخت مختار پس از نفی بلد بود. اسب مختار اذیت می کرد. یکی از چشم هایم را هم بسته بودند. هرچه حیوان را هی کردم، به دور خودش چرخید. ازآنجا که یک چشمم بسته بود، سر اسب را گم کردم. کله اسب به سرم برخورد کرد و طوری شد که انگار با پتک به سرم زده اند. از اسب پایین آمدم و به بچه ها گفتم چه چیزی به سرم خورد؟ گفتند سر اسب بود. سپس با تغییر اسب سکانس را ادامه دادیم. به دلیل بسته بودنم چشمم، در آخر راستا به دیوار کانال رسیدم و به زمین خوردم.

به عنوان بدل شخصیت مختار آیا با فریبرز عرب نیا هم برخورد نزدیکی داشتید؟

عباس اصانلو: بله، مراوده داشتیم. گاهی باهم بااحترام صحبت می کردیم و البته قاعدتا این ارتباط بیش ازاین نبود.

با بالارفتن سن آیا انجام اجرای بدلکاری برایتان سخت نشده است؟ همچنان کارهای فیزیکی را خودتان انجام می دهید یا صرفا طراحی؟

مهدی جوزی: شکر خدا هنوز توانایی کار اجرایی را دارم. بدلکاری عشق ماست و به آن علاقه داریم. تاجایی که امکان داشته باشیم، آن را ادامه خواهیم داد. اگر خدا بخواهد، الان در حال آماده شدن برای پروژه سلمان فارسی هستیم. استاد فتحی قرارداد این سریال را بسته اند و به امید خدا زیرنظر آقای میرباقری کار خواهیم کرد. آقای فتحی وظایف همه ما را در این پروژه مشخص کرده است. فیلمنامه را هم مطالعه کرده ایم.

علی رضا فتحی: پروژه سلمان قرار بود اول مهر آغاز شود که به خاطر مشکلاتی اتفاق نیفتاد و به امید خدا زمستان آغاز خواهد شد. قرار بود لوکیشن های ابتدایی کرمان باشد که به گمانم از قشم کار را آغاز کنیم و سپس به ترکیه خواهیم رفت. بدلکار شخصیت اصلی را هنوز مشخص نکرده ایم. در آخرین جلسه ای که با آقای میرباقری برگزار کردیم، به ما گفت مختارنامه برایتان تمرین بود.

آیا به فیلم های روز دنیا توجه می کنید یا ترجیح می دهید بدون پیش زمینه صحنه های اکشن را طراحی کنید؟

علی رضا فتحی: شخصا ترجیح می دهم وقتی قرار است صحنه تصادف خودرو با عابر را طراحی کنم، هربار متفاوت از قبل باشد. دوست ندارم یک چیز را تکرار کنم. الگوبرداری تا جایی خوب است که به کارت لطمه نزند. در مختارنامه در سنگلاخ های شاهرود 262 بار سقوط از اسب داشتیم. از بینی هیچ کس خون نیامد. به جرأت می گویم هیچ یک تکراری نیستند. پس باید سعی کنیم از فکر خودمان استفاده کنیم و کپی برداری نکنیم. آقای میرباقری از سال قبل که برای سلمان با من جلسه گذاشته است، حرفش این بوده که چیز جدیدی می خواهد.

در سینمای امروز کار بدلکاری با جلوه های ویژه رایانه ای نزدیکی زیادی پیدا کرده است. آیا شما هم به این سمت رفته اید؟

علی رضا فتحی: در کارهای روز این زیاد اتفاق می افتد. اخیرا با آقای پیله ور همکاری کرده ایم. با او صحبت و برای صحنه سقوط ماشین در دره تعامل می کردیم. در کارهای تاریخی کمی مسأله متفاوت است. در مختارنامه استفاده زیادی از جلوه های ویژه نداشتیم؛ مگر موارد خاص. به جز آثار تاریخی، نزدیک به 180 فیلم و سریال معاصر هم انجام داده ایم. امروز ممکن است پای یک کار تاریخی باشیم و فردا سر صحنه یک فیلم روز!

عباس اصانلو: البته ناگفته نماند در فیلم های تاریخی مطالعات زیادی می کنیم. اسناد مربوط به آن دوره تاریخی و جنگ هایش را می خوانیم. اصولا پادشاهی ساسانی در جنگ با هر قومی سبک و سیاق و شیوه خودش را داشته است. با روم، اعراب، روس و... درگیر بوده است. نمی شود همه این درگیری ها را به شیوه فیلم تروی انجام دهیم. این، یعنی ما به تاریخ خودمان لطمه زده ایم. شاید بیننده عادی خوشش بیاید؛ ولی اگر اهل فن آن را ببینند، متوجه اشتباهات خواهند شد.

هم روز جمعه آورد سرکار! من گفتم زور آقای میرباقری چربیده است دیگر! رویگری با تعجب گفت تو کی هستی؟ گفتم عباس شان هستم. یعنی تا آن لحظه حتی این بازیگران هم تشخیص نداده بودند که من بدل مختارم.

همه بدلکاران به طور اختصاصی بدلکار یک نقش خاص بودند؟

مهدی جوزی: شخصا تلاش زیادی انجام دادم تا کارم پیروز باشد. من در چند شخصیت بیشتر حضور داشتم. برای مثال، به عنوان بدل ابراهیم اشتر در بخش هایی مشغول بودم.

آیا سکانسی بود که بابت انجام آن نگران باشید؟

عباس اصانلو: در کشورمان به لحاظ نیروی انسانی ظرفیت زیادی وجود دارد؛ اما به لحاظ تخصصی چند بعد وجود دارد: تاریخی، روز و هوایی. بدلکاری مثل ساختمان سازی مهندسی نیاز دارد. بعد از نگارش فیلمنامه، برای سکانس های اکشن صحبت و سپس سناریو چیده می شود. تازه بعد از آن باید وسایل موردنیاز را خودمان بسازیم. همان ژل آتش که دوستان گفتند، برای هر پک نزدیک به 50میلیون تومان قیمت دارد. برای برنامه عصرجدید یکی از دوستان برنامه آتش زدن داشت که برای زمان کار او چندمیلیون تومان هزینه برای خرید ژل نیاز بود. در هر پروژه که نیاز به آتش زدن است، باید هزینه خرید مواد را جداگانه اعلام کنیم. حالا با این همه پیچیدگی ها، موردی وجود داشته به بچه های تدارکات گفته اند کار بدلکار را انجام دهند! خوشحالم که امروز تیم خیبر توانایی انجام تمام بدلکاری های سینمایی را دارد.

سکانس سخت و پراسترس را نگفتید؟

مهدی جوزی: سکانسی که مرا به شدت خسته کرد و بعد از آن حتی توان پریدن از جوی آب را هم نداشتم، سکانسی بود که مختار و ابراهیم اشتر درکنار رود بهمنشیر باهم تاخت می کنند. آن تاخت خیلی زیبا شد. آن سکانس را با آقای اصانلو انجام دادیم.

عباس اصانلو: آن سکانسی است که ابراهیم و مختار باهم قول و قرار قیام را می گذارند.

مهدی جوزی: آنجا اسبی به نام بادپا را دراختیار من گذاشته بودند. اسب ابراهیم بود که بسیار نافرمان و تندرو بود. آن تاخت را بارها تکرار کردیم تا رضایت کارگردان به دست بیاید. آقای میرباقری به سادگی از صحنه ها نمی گذشت. این پلان بیش از 6 بار تکرار شد تا بالاخره کار انجام شد. آنقدر از من انرژی رفته بود که در آخر کار حتی توانایی نداشتم با دستانم اسب را مهار بکنم. آب دهنم خشک شده بود و هیچ توانی نداشتم.

علی رضا فتحی: سکانس های جنگی مرا اذیت می کرد؛ خصوصا آن صحنه هایی که ده ها نفر در آن حضور داشتند. به خوبی سختگیری آقای میرباقری را می دانستیم و برای همین با تک تک بدلکارها صحبت می کردیم. به آن ها می گفتم فکر کنید جنگ واقعی است. وقتی دو لشکر به هم می رسیدند و بدلکاران مشغول می شدند، احساس خطر زیادی می کردم. نگران سلامتی بچه ها بودم. مرحوم آشتیانی که در مقطعی مدیرتولید سریال بود، روزی به من گفت باید تمام خسارت ها را بدهید! بچه ها شمشیر فولادی را شکسته بودند! برایش سوال شده بود بچه ها مگر چگونه می جنگند که شمشیر فولادی شکسته است. خدا را شاکرم که به جز آسیب های سطحی، مشکل جدی در طول پروژه مختارنامه پیش نیامد. اینکه گفتم سکانس های جنگی برایم استرس داشت، به این خاطر است که کار از دست من خارج بود. وقتی کار تمام می شد و از سلامتی بچه ها آگاه می شدم، خیالم راحت می شد. سکانس ها و پلان ها تک نفره اصلا برای ما سخت نبود و خیال مان راحت بود.

عباس اصانلو: دو سکانس بود که برایم سخت تر از بقیه بود: اولی همان سکانسی است که آقای جوزی گفت و درکنار رود بهمن شیر بود؛ دیگری مربوط به تاخت مختار پس از نفی بلد بود. اسب مختار اذیت می کرد. یکی از چشم هایم را هم بسته بودند. هرچه حیوان را هی کردم، به دور خودش چرخید. ازآنجا که یک چشمم بسته بود، سر اسب را گم کردم. کله اسب به سرم برخورد کرد و طوری شد که انگار با پتک به سرم زده اند. از اسب پایین آمدم و به بچه ها گفتم چه چیزی به سرم خورد؟ گفتند سر اسب بود. سپس با تغییر اسب سکانس را ادامه دادیم. به دلیل بسته بودنم چشمم، در آخر راستا به دیوار کانال رسیدم و به زمین خوردم.

به عنوان بدل شخصیت مختار آیا با فریبرز عرب نیا هم برخورد نزدیکی داشتید؟

عباس اصانلو: بله، مراوده داشتیم. گاهی باهم بااحترام صحبت می کردیم و البته قاعدتا این ارتباط بیش ازاین نبود.

با بالارفتن سن آیا انجام اجرای بدلکاری برایتان سخت نشده است؟ همچنان کارهای فیزیکی را خودتان انجام می دهید یا صرفا طراحی؟

مهدی جوزی: شکر خدا هنوز توانایی کار اجرایی را دارم. بدلکاری عشق ماست و به آن علاقه داریم. تاجایی که امکان داشته باشیم، آن را ادامه خواهیم داد. اگر خدا بخواهد، الان در حال آماده شدن برای پروژه سلمان فارسی هستیم. استاد فتحی قرارداد این سریال را بسته اند و به امید خدا زیرنظر آقای میرباقری کار خواهیم کرد. آقای فتحی وظایف همه ما را در این پروژه مشخص کرده است. فیلمنامه را هم مطالعه کرده ایم.

علی رضا فتحی: پروژه سلمان قرار بود اول مهر آغاز شود که به خاطر مشکلاتی اتفاق نیفتاد و به امید خدا زمستان آغاز خواهد شد. قرار بود لوکیشن های ابتدایی کرمان باشد که به گمانم از قشم کار را آغاز کنیم و سپس به ترکیه خواهیم رفت. بدلکار شخصیت اصلی را هنوز مشخص نکرده ایم. در آخرین جلسه ای که با آقای میرباقری برگزار کردیم، به ما گفت مختارنامه برایتان تمرین بود.

آیا به فیلم های روز دنیا توجه می کنید یا ترجیح می دهید بدون پیش زمینه صحنه های اکشن را طراحی کنید؟

علی رضا فتحی: شخصا ترجیح می دهم وقتی قرار است صحنه تصادف خودرو با عابر را طراحی کنم، هربار متفاوت از قبل باشد. دوست ندارم یک چیز را تکرار کنم. الگوبرداری تا جایی خوب است که به کارت لطمه نزند. در مختارنامه در سنگلاخ های شاهرود 262 بار سقوط از اسب داشتیم. از بینی هیچ کس خون نیامد. به جرأت می گویم هیچ یک تکراری نیستند. پس باید سعی کنیم از فکر خودمان استفاده کنیم و کپی برداری نکنیم. آقای میرباقری از سال قبل که برای سلمان با من جلسه گذاشته است، حرفش این بوده که چیز جدیدی می خواهد.

در سینمای امروز کار بدلکاری با جلوه های ویژه رایانه ای نزدیکی زیادی پیدا کرده است. آیا شما هم به این سمت رفته اید؟

علی رضا فتحی: در کارهای روز این زیاد اتفاق می افتد. اخیرا با آقای پیله ور همکاری کرده ایم. با او صحبت و برای صحنه سقوط ماشین در دره تعامل می کردیم. در کارهای تاریخی کمی مسأله متفاوت است. در مختارنامه استفاده زیادی از جلوه های ویژه نداشتیم؛ مگر موارد خاص. به جز آثار تاریخی، نزدیک به 180 فیلم و سریال معاصر هم انجام داده ایم. امروز ممکن است پای یک کار تاریخی باشیم و فردا سر صحنه یک فیلم روز!

عباس اصانلو: البته ناگفته نماند در فیلم های تاریخی مطالعات زیادی می کنیم. اسناد مربوط به آن دوره تاریخی و جنگ هایش را می خوانیم. اصولا پادشاهی ساسانی در جنگ با هر قومی سبک و سیاق و شیوه خودش را داشته است. با روم، اعراب، روس و... درگیر بوده است. نمی شود همه این درگیری ها را به شیوه فیلم تروی انجام دهیم. این، یعنی ما به تاریخ خودمان لطمه زده ایم. شاید بیننده عادی خوشش بیاید؛ ولی اگر اهل فن آن را ببینند، متوجه اشتباهات خواهند شد.

منبع : صبح نو

بازگشت به صفحه رسانه ها

pariblog.ir: پری بلاگ | در دنیایی از وبلاگ ها و وبسایتهای خبری و علمی چرخی بزنید