ژاپن، نیمکت نشین بازی دیپلماتیک کره شمالی - مجله آزمون اول

از وبلاگ پاییز دیدن فرمایید و کلی مقاله و خبر جالب مطالعه نمایید.

به گزارش خبرنگاران، روزنامه واشنگتن پست در گزارشی با عنوان ژاپنِ شینزو آبه در روابط دیپلماتیک کره شمالی جایی ندارد نوشت: شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن مکررا تمایل خود را برای ملاقات با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی اعلام نموده و خواهان از میان برداشتن بی اعتمادی دو طرفه شده اما تاکنون چنین فرصتی پیش نیامده است.

در حالی که به نظر می رسد کره جنوبی و آمریکا در این راه موفقتر عمل نموده اند.

ماشین پروپاگاندای کره شمالی امسال ملایم تر در مقابل آمریکا ظاهر شد اما در عوض با یادآوری سختی های مردم کره در دوران استعمار ژاپن در دهه های پیش از جنگ دوم جهانی انتقادهای تند خود را متوجه ژاپن کرد.

از دیدگاه رسانه دولتی کره شمالی، ژاپن چیزی بیش از یک جنایتکار جنگی نیست که با بربرهای جزیره نشین اشغال شده و توسط فردی فاسد اداره می گردد که از زمان قدرت گیری تنها دست به اعمال شیطانی زده است.

رویدادهای سریع امسال میلادی باعث شد تا به حاشیه راندن ژاپن بیش از پیش نمایان گردد. کوئیچی ناکانو، استاد علوم سیاسی در دانشگاه توکیو در این باره می گوید: این واقعا خطر واقعی است که ژاپن در حال به حاشیه رانده شدن است.

رسانه های خبری ژاپن نیز موضعی مشابه اتخاذ نموده و به سردی به نشست پر هیجان میان کیم جونگ اون و مون جائه این، رهبران دو کره پرداختند. روزنامه نیکه ئی که روزنامه ای پرنفوذ در زمینه مالی در ژاپن است بدترین سناریوی ممکن را درباره این نشست گزارش داد که در آن کره شمالی با وجود دست برداشتن از موشک های بالستیک بین قاره ای خود همچنان می تواند ژاپن را هدف قرار دهد. این روزنامه نوشت: همکاری بین ژاپن، آمریکا و کره جنوبی بسیار مهم و لازم است.

سال گذشته میلادی، ژاپن در کنار آمریکا نهاده شد و بر اعمال فشار حداکثری بر کره شمالی تا زمان دست برداشتن این کشور از برنامه تسلیحات هسته ای تاکید نمود. اما امروز، فشار حداکثری دیگر وجود ندارد، چون چین و روسیه تحریم ها را تسهیل نموده و کره جنوبی حریصانه درباره همکاری مالی با کره شمالی صحبت می نماید.

به همین دلیل، زمانیکه تارو کونو، وزیر امور خارجه ژاپن گفت که تحریم ها تا خلع سلاح کامل هسته ای برداشته نگردد پیونگ یانگ با تحقیر به آن واکنش نشان داد و توکیو را به کوشش برای قرار دریافت در راستا زمان متهم کرد .

روزنامه دولتی کره شمالی رودونگ سینمون نوشت: ژاپن در منطقه تنها افتاده و به آن برچسب کشور سیاستمداران کوتوله با دیدگاهی غیرعادی درباره شرایط و پدیده ها، تفکرات نابهنگام و احمقانه و رفتار غیرقابل قبول زده اند. اگر ژاپن به رفتار دن کیشوتی خود ادامه دهد برای همیشه به عنوان یک کشور جزیره ای تنها باقی می ماند.

در حال حاضر پروپاگاندای ضد آمریکایی رسانه های کره شمالی که همیشه از قریب الوقوع بودن حمله آمریکا می گفتند قطع شده و ترامپ دیگر یک عقب مانده ذهنی یا پیر یاوه گو نیست در عوض ژاپن دشمن شماره یک ملت است.

کارشناسان سیاسی می گویند: بخشی از این سیاست به این دلیل است که رژیم کره شمالی به یک راه فرار و یک قربانی برای قوانین سرکوبگرانه خود احتیاج دارد و ژاپن یک هدف سهل الوصول است. بخش دیگر هم به این دلیل است که پیونگ یانگ، توکیو را دست نشانده آمریکا می داند که البته ارزشی هم ندارد و حتی در فرایند مذاکرات دخیلش نکردند.

اما توکیو از جهاتی دیگر هم خود را در حاشیه می بیند؛ مساله ربوده شدن شهفرایندانش توسط کره شمالی.

در دهه های 70 و 80 میلادی، تعدادی نامشخص از شهفرایندان ژاپنی توسط جاسوس های کره شمالی ربوده شده و به کره شمالی منتقل شدند که بخشی از این اقدام با هدف آموزش زبان و فرهنگ ژاپنی به جاسوس ها بوده است. این مساله از آن موقع باعث تحریک اذهان عمومی و موضع مورد علاقه سیاستمداران محافظه کار ژاپنی بدل شده که هنوز هم برای همبستگی با خانواده های قربانیان روبان آبی به سینه می زنند و مردی که بیش از هر کس دیگری سردمدار این چالش است و با چنین سابقه ای به قدرت رسیده کسی نیست جز شینزو آبه.

در سال 2002، جونیشیرو کوایزومی، نخست وزیر وقت ژاپن به پیونگ یانگ سفر کرد و آزادی پنج شهفرایند ربوده شده ژاپنی را به هدیه آورد توکیو می گوید که دست کم 12 شهفرایند دیگرش در اختیار کره شمالی هستند و ادعای این کشور را که کسی دیگری زنده نیست و این پفراینده بسته شده، رد می نماید.

جنی تاون، کارشناس مسائل کره در مرکز استیمسون در واشنگتن می گوید: تنها این مساله ممکن است آبه را به ملاقات با اون و آن هم به شرط مصاحبههای معنادار درباره شهفرایندان ربوده شده ژاپنی وادار کند.

در حال حاضر ژاپن خود را در دیپلماسی کره شمالی همچون بازیکنان نیمکت نشین ذخیره و کم اهمیت می بیند که به این زودی برای بازی در میدان فراخوانده نخواهد شد.

کریس هوگس، استاد سیاست بین الملل و مطالعات ژاپن در دانشگاه وارویک در بریتانیا می گوید: در اصل، آبه به خودش ضربه می زند. دولت ژاپن موقعیتی را ایجاد نموده که به سختی می تواند از آن خارج گردد. مذاکرات احتمالا در پشت صحنه ادامه دارد. واشنگتن پست خبر نشست محرمانه بین مقام های آمریکایی و کره شمالی را در ویتنام در ژوئیه منتشر کرد و کارشناسان احتمال چنین مساله ای را رد نمی نمایند.

اوضاع را بدتر کردن، اصلا خوب نیست. شیلا اسمیت، یکی از مقام های ارشد در مرکز مطالعات ژاپن در شورای روابط خارجی به این مساله اشاره می نماید که رهبری کره شمالی در 2014 با آبه تماس گرفته و درباره مساله شهفرایندان ربوده شده ژاپنی مصاحبه داشته است. البته این ابتکار عمل از بین رفته اما می توان آن را احیا کرد.

هیتوشی تاناکا که ریاست مذاکرات محرمانه با پیونگ یانگ را در دوران کوایزومی در دست داشت، می گوید: توکیو بعید است که مساله شهفرایندان ربوده شده ژاپنی را حل نماید. بلکه به جای آن، باید از کوشش های تحت رهبری آمریکا در خلع سلاح اتمی کره شمالی حمایت کند و سپس تحقیقات معتبری را درباره شهفرایندان ربوده شده خود به عنوان بخشی از یک توافق گسترده که شامل سرمایه گذاری و یاری می گردد، برنامه ریزی و مدیریت کند. برای حل این مساله، ما باید بسیار علمی و خونسرد رفتار کنیم.

اما آبه خودش را در یک شرایط بسیار سخت و سخت می بیند.

استاد علوم سیاسی در دانشگاه توکیو می گوید: قرار دریافت آبه در اوضاع سخت و سخت از خطای او ناشی می گردد. استراتژی او، اتحاد قوی با آمریکا و معرفی خود به عنوان شخص وابسته در شمال شرق آسیا، رو در رو با چین و کره شمالی بود. اما زمانیکه ترامپ تصمیم گرفت جور دیگری رفتار کند، آبه در راستا نادرست قدم برداشت. او هنوز از آن پیامدها رنج می برد و کوشش می نماید خودش را بار دیگر وارد بازی های ژئوپلیتیک شمال شرق آسیا کند.