آقای رییس جمهور صندلی زنان دقیقاً کجاست؟ - مجله آزمون اول

هفته گذشته فهرست وزرای پیشنهادی جناب آقای دکتر حسن روحانی، رییس جمهور دوازدهم جمهوری اسلامی ایران به مجلس محترم شورای اسلامی تقدیم شد، اما خلاف وعده های انتخاباتی رییس جمهور نام هیچ زنی در فهرست وزرا نبود. البته تعدادی از زنان توانمند و کاربلد به عنوان معاونان رییس جمهور منصوب شدند و شاید این اقدام، نوعی دلجویی از سوی رئیس دولت باشد. با این حال نباید فراموش کنیم که پیمان ما با آقای روحانی حضور زنان در کابینه بود؛ به زبانی گویاتر خواسته زنان، تابوشکنی از سوی رئیس محترم جمهور بود که متأسفانه چنین نشد.

در همین مدت کوتاه پس از اعلام فهرست وزرا، تعداد زیادی از زنان نخبه و آگاه جامعه با من تماس دریافتد و سوالاتی پرسیدند که به رسم امانتداری و به عنوان رئیس کانون زنان بازرگان ایران با رییس جمهور محترم مطرح می کنم و امیدوارم پاسخی قانع کننده دریافت کنم، تا بتوانم از حمایتی که در چهار سال گذشته از ایشان داشته ام، دفاع کنم.

آقای رییس جمهور، جایگاه زنان در مدیریت خرد و کلان دولت شما دقیقاً کجاست؟ آقای رییس جمهور حدود 57 درصد شرکت کنندگان و حدود 58 درصد قبول شدگان کنکور سراسری در 10 سال گذشته کنکور سراسری را جامعه زنان و دختران تشکیل داده اند که دقیقاً روی کدام جایگاه مدیریتی راهبردی و استراتژیک کشور بنشینند؟ آیا زنان این همه خود را به زحمت می اندازند و درس می خوانند که تنها در همین مشاغل سطح پایین فعلی بمانند؟ قطعا نظر شما هم چنین نیست اما باید نشانه های روشنی ارائه دهید که تعیین کند، براین باور نیستید و برآن عهد پیشین استوارید؛ قطعا تأیید می کنید که بی توجهی به جایگاه مدیریتی زنان یک نشانه منفی آشکار برای این جامعه است. اگر می خواهید اثبات کنید که چنین نیست، چه راهی ساده تر از اینکه به زنان بیشتر اعتماد کنید.

آقای رییس جمهور، ما از روشنفکری و اندیشه بلند شما دفاع کردیم و حالا در مقام مقایسه می بینیم که تنها وزیر زن در تاریخ جمهوری اسلامی را در دوره ریاست جمهوری پیش از شما، شاهد بودیم.

یکی از موارد بسیار مهم در کنترل معضلات اجتماعی در حوزه زنان، تسهیل اشتغال آنان است، آمار طلاق در جامعه بالاست و با ادوار گذشته قابل مقایسه نیست، از طرفی جهت ازدواج مجدد برای درصد بسیار بالایی از زنان مطلقه دردسترس نیست، این افراد سه راه بیشتر ندارند، اول اینکه به منزل پدری برگردند که بنا به ده ها دلیل گزینه مناسب و مطلوبی نیست، دوم اینکه به روش های مسموم که ما به عنوان معضلات اجتماعی می شناسیم به امرار معاش بپردازند و سوم اینکه مستقل باشند و از راه اشتغال مفید به کسب درآمد بپردازند و زندگی بگذرانند؛ وقتی در هرم انتخاب شما هیچ جایگاه و جایگاهی برای زنان دیده نمی شود، این دیده نشدن زنان و استفاده نکردن از ظرفیت های علمی و تجربی آنان، سهم زنان از اشتغال را به شدت کاهش می دهد؛ شما باید این نکته را در نظر بگیرید که هر تصمیم شما به عنوان رییس جمهور الگو و ذهنیت ساز سایر بخش های جامعه است،

وقتی شما برای جایگاه وزارت از جمعیت چند میلیونی زنان تحصیلکرده و باتجربه حتی یک نفر را شایسته وزارت نمی دانید، چگونه انتظار دارید که وزرا و مدیران زیردست شما و حتی مدیران بخش خصوصی بتوانند به زنان اعتماد کنند و آنها را برای تصدی امور برگزینند؟ این فرآیند جامعه زنان را تا آنجا عقب می راند که خود را جنس دوم بدانند و هرگز به سمت شکوفایی نروند.

همه اینها در حالی است که گزارش مشترک اتحادیه بین پارلمانی و کمیته زنان سازمان ملل نشان می دهد از منظر حضور زنان در جایگاه وزارت؛ که در آن تمام سمت های وزارتی از جمله معاون وزیر یا نخست وزیر در نظر گرفته شده است، کشور ما در جایگاه صد و سی و نهم است.

در بالای جدول رده بندی، پنج کشور بلغارستان، فرانسه، نیکاراگوئه، سوئد، کانادا و اسلوونی قرار دارند؛ بریتانیا بیست و هفتم است اما آمریکا در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ وضعیت نامطلوبی دارد و با اختلافی بسیار اندک، رتبه ای بهتر از افغانستان پیدا می کند که نود و نهم است؛ تاجیکستان صد و پنجاه و هفتم است. جالب اینکه عربستان با آن نظام بسته، زن ستیز و مردسالار که زنان در آن حتی حق رانندگی ندارند، در رتبه بندی دنیای بالاتر از ایران است و در افغانستان که به لحاظ توسعه اجتماعی به هیچ عنوان قابل مقایسه با کشور عزیزمان نیست شاهد حضور وزیر زن در کابینه هستیم و در ایران خبری از این موضوع نیست.

آقای رییس جمهور آیا با همه دشواری های کار زنان در ایران و فشارهای اقتصادی بر کارآفرینان، از تعداد و گستردگی فعالیت کارآفرینان زن اطلاع دارید؟ زنان بسیاری توانستند از سد ذهنیت های مردگرایانه بگذرند و کسب و کار راه بیندازند و در مجموعه خود بدون نگاه تبعیض آمیز هم از مردان و از هم از زنان استفاده کنند و سهم خود را از کاهش نرخ بیکاری بپردازند.

آقای رییس جمهور، اگرچه در حقوق قضایی و قوانین جاری کشور سهم زنان به اندازه نصف مردان است، اما در رأی دادن یک رأی ما با یک رأی مردان برابر بود، آقای رییس جمهور جامعه زنان و دختران ایران به شما رأی دادند که به آینده امیدوارتر شوند و شما قول ورود دوباره زنان به عرصه های کلان کشوری را دادید، همان طور که قول رفع موانع ورود زنان به ورزشگاه ها را دادید. اکنون اما رویه ای دیگر در پیش دارید که اگر ادامه یابد شما قطعاً اعتماد زنان جامعه ایران را از دست خواهید داد.

آیا می دانید در کشوری که شما رییس جمهورش هستید، هنوز دختران در چهارده سالگی تحت فشار خانواده مجبور به ازدواج می شوند و در موارد بسیار زیاد دیده شده که در کمتر از چند ماه طلاق می گیرند و طبق قانون تا هجده سالگی اجازه کار ندارند؟ از خود نمی پرسید که در این فاصله سه چهارساله و گاه با فرزند نوزاد، یک زن چگونه باید امرار معاش کند؟

آقای رییس جمهور آیا فهرست زنان دانشمندی که در دانشگاه های کشور کرسی استادی دارند را تا کنون دیده اید؟ آیا در این کشور هیچ زنی شایستگی و دانش معرفی شدن به عنوان وزیر را ندارد؟ آقای رییس جمهور شما دنیا دیده و باتجربه هستید، در کدام کشور دیده اید برای انتخاب وزرا به جنسیت نگاه کنند؟ چگونه است که اتحادیه اروپا با آن همه نظم و دقت در انتخاب مدیران در ادوار متوالی زنان را برای کنندگی سیاست خارجی کل قاره برگزیده و شما نتوانستید در بین جامعه زنان ایران حتی یک زن شایسته وزارت بیابید؟

آقای رییس جمهور آیا به جز ایام انتخابات، زنان را به حضور پذیرفته اید؟ آیا رزومه و سابقه زنان توانمند و مدبر ایران را با وزرای پیشنهادیتان، مقایسه کرده اید؟

آقای رییس جمهور اگر به دنبال توسعه نقش زنان در جامعه هستید و به آینده جامعه مدنی ایران می اندیشید به شما پیشنهاد می کنم در صدر تا ذیل نهاد دولت که شما رئیس آن هستید نگاه تفکیک جنسیتی را از میان بردارید، ما از شما نمی خواهیم دفتر امور زنان راه بیندازید، ما از شما نمی خواهیم معاونت امور زنان راه بیندازید، ما از شما نمی خواهیم برای زنان سهمیه در نظر بگیرید، ما از شما برابری حقوق به معنای اساسی آن را می خواهیم، همان طور که در کنکور سراسری همه افراد بدون در نظر دریافت جنسیت ثبت نام می کنند و در یک آزمون با یک صورت سؤال شرکت می کنند و بر مبنای توانایی هایشان رتبه بندی می شوند و امتیاز ورودی به دانشگاه را از طریق اثبات توانایی هایشان کسب می کنند، انتظار داریم در عرصه انتخاب مدیران هم دانش، تخصص، تعهد، مهارت، سابقه و برنامه های افراد ملاک انتخاب قرار گیرد، مطمئن باشید با اعتماد به زنان می توانید امور مملکت را بهتر سامان دهید. برای این منظور کافی است بند جنسیت را از فرم های استخدامی و فرم های ارزیابی برای تصدی سمت در لایه های مختلف از وزارت تا انتخاب مدیران منطقه ای حذف کنید. داشتن زنان بالنده در کشور در نهایت تربیت نسل با اعتماد به نفس بیشتر در آینده را نیز به دنبال خواهد داشت و قطعا گامی موثر در جهت کاهش آسیب های اجتماعی خواهد بود.

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری