آمریکایی ها می دانند از مذاکرات رسمی با کره شمالی چیزی در نمی آید - مجله آزمون اول

به گزارش خبرنگاران، خبرگزاری آسوشیتدپرس در آستانه دومین ملاقات دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی در ویتنام، فرایند مذاکرات میان این دو کشور و شگردهای مذاکراتی تیم های مذاکره نماینده دو طرف را آنالیز نموده و نوشته است: فارغ از اینکه دونالد ترامپ و کیم جونگ اون طی نشست خود در ویتنام که اواخر هفته جاری برگزار می گردد، در مورد چه مسائلی توافق خواهند کرد، این مذاکرات در ادامه نیازمند گفتگوها و آنالیز های سختی خواهند بود که طی 25 سال گذشته در چهار دوره مذاکرات دنبال شده اند.

دیپلمات های سابق آمریکایی که سال ها چنین مذاکراتی را گذرانده اند، می گویند همتایان کره شمالی همواره آماده هستند و شاخک هایشان روی هرچیزی که بویی از پیش شرط آمریکایی داشته باشد، تیز است. آنان می گویند کره ای ها در مذاکرات می تواند یک لحظه وارد فاز ضدآمریکایی شوند و وقتی مطمئن شدند همه راهها را رفته و هر آنچه در چنته داشته اند بکار گرفته اند، کاملاً محترمانه با امتیازات موافقت می نمایند.

باب کارلین، یکی از مقاماتی که در دولت کلینتون در این مذاکرات حضور داشت، به یاد می آورد که در پایان یکی از روزهای سخت مذاکرات، رئیس مذاکره نمایندگان کره شمالی از پذیرش یکی از مواردی که پیش از این بر سر آن توافق شده بود، سر باز زد.

کارلین می گوید: از کاری که کرد بسیار عصبانی شده و جوش آورده بودم.

هنگامی که مقامات کره شمالی خشم کارلین را دیدند، سرپرست آنان فوراً کوتاه آمد و با چیزی که پیش از این درباره آن مذاکره شده بود، موافقت کرد. ظاهراً این مذاکره نماینده کره شمالی تنها می خواسته به مافوق های خود بگوید تا جایی که می توانسته، آمریکایی ها را تحت فشار قرار داده است.

کارلین می گوید: از این اتفاق چیز مهمی یاد گرفتم. اگر واقعاً از حد عبور کردند و عصبانی ام کردند، نباید عقب بنشینم و سعی کنم با خونسردی رفتار کنم. بگذارید بدانند خشمگین هستید زیرا آن ها نمی خواهند کوشش هایی که اجرا شده از دست برود.

در یکی دیگر از جلسات مذاکرات آمریکا و کره شمالی، سرپرست مذاکره نمایندگان کره شمالی بود که آزرده خاطر شد. کارلین که بیش از 30 بار به کره شمالی سفر نموده می گوید، یکی از مذاکره نمایندگان آمریکایی با صدای بلند تعجب خود را از اینکه کره شمالی می خواست به دنیا متمدن بپیوندد ابراز کرد.

او می گوید: اینجا بود که دمای اتاق مذاکرات به زیر درجه انجماد سقوط کرد و مذاکره نماینده ارشد کره شمالی از آن مذاکره نماینده آمریکایی انتقاد کرد. این نمونه ای از آن چیزهایی است که آمریکایی ها بدون فکر کردن می گویند و کره شمالی آن را نمی پذیرد.

ویکتور چا، معاون سابق رئیس هیئت نمایندگان آمریکا در گفت وگوهایی موسوم به مذاکرات شش جانبه با کره شمالی که در سال 2003 در پکن صورت گرفت، می گوید، گاهی آمریکایی ها برای موفقیت در مذاکرات آنقدر بد عمل می نمایند که توسط مذاکره نمایندگان کره شمالی در تله های مذاکره گیر می افتند.

چا می گوید، یکی از تله های معمول آنان همین اعلام پایان جنگ است. به گفته او، طبق این ایده، آمریکا پایان جنگ کره را که بدون پیمان صلح متوقف شده، اعلام می نماید، سپس کره شمالی از آمریکا درخواست می نماید که تحریم هایش علیه پیونگ یانگ را بردارد زیرا جنگ تمام شده است.

چا اما می گوید: نه، این تحریم ها برای نقض حقوق بشر و فراوری تسلیحات هسته ای علیه آنان وضع شده اند. اگر در راستای برطرف این مسائل گامی برداشتند، آن گاه می توان تحریم های مرتبط را متوقف کرد.

بیل ریچاردسون، فرماندار سابق نیومکزیکو که در دولت کلینتون سفیر واشنگتن در سازمان ملل بود، از دهه 1990 میلادی معمولاً واسطه آمریکا و کره شمالی بوده است. او دست کم هشت بار به کره شمالی سفر نموده و گاهی هم به طور مستقل برای آزادی بازداشت شدگان آمریکایی در کره شمالی اقدام نموده است.

ریچاردسون می گوید در سال 1996 در متروی پیونگ یانگ در حال گفت وگو با یکی از مقامات کره شمالی بوده که توانسته پایان او را برای آزاد کردن ایوان هانزیکر، آمریکایی که به طور غیرقانونی و زمانی که مست بوده با شنا وارد حریم کره شمالی شده، متقاعد کند.

ریچاردسون اظهار کرد: حدود 75 درصد از گفت گوها لفاظی های ضدآمریکایی هستند پس باید خارج از میز مذاکره با آن ها به توافق برسید، حتی در هنگام غذا خوردن، قدم زدن یا در مترو، مثل کاری که بر سر آزادی هانزیکر انجام دادم.

او می گوید شوخ طبعی در مذاکرات گاهی جواب می دهد اما مذاکره نمایندگان آمریکایی باید در شوخی های خود با احتیاط عمل نمایند.

این مقام آمریکایی می گوید هنگامی که در حال پرس و جو درباره شرایط هانزیکر بوده، از یک مقام کره شمالی پرسیده، او هنوز ناخن هایش را دارد.

ریچاردسون می گوید: آغاز به خندیدن کردم. آن مقام کره شمالی به من نگاه کرد. فکر کردم می خواهد من را بکشد. بعد او نیز آغاز به خندیدن کرد. آن ها به شوخی عادت ندارند و خیلی رسمی هستند.

به گفته این مقام آمریکایی، از طرف دیگر، هنگامی که مقامات کره شمالی جبران هزینه مهمات استفاده شده برای تیراندازی به خلبان یک هلیکوپتر آمریکایی در سال 1994 را خواهان شدند، او را در تشخیص شوخی یا جدی بودن این تقاضا سر در گم بود.

هلیکوپتر بابی هال، خلبان آمریکایی پس از عبور از حریم هوایی کره شمالی از سوی نیروی هوایی این کشور مورد تیراندازی نهاده شد و منجر شد که او ناچار به فرود اضطراری گردد. خلبان همراه او پس از این تیراندازی از شدت جراحات وارده جان باخت.

ریچاردسون در این باره می گوید: آن ها گفتند خلبانتان از حریم هوایی کره شمالی عبور نموده، پس باید به آن تیراندازی می کردیم و باید بهای آن را بپردازید. من گفتم این کار را نمی کنم. این مسخره است. اما آن ها خیلی جدی بودند.

استفن بیگان، نماینده ویژه آمریکا در امور کره شمالی گفته است، آمریکا در کوشش است تا راهی بهتر برای گفت وگو با همتایان کره شمالی بیابد.

بیگان در سخنرانی اخیر خود در دانشگاه استنفورد گفت: وقتی می گویم ارتباط برقرار کردن ما با یکدیگر (آمریکا و کره شمالی) سخت است، شوخی نمی کنم. ما در مناطق متفاوتی از دنیا زندگی می کنیم و تاریخمان تفاوت بسیاری با هم دارد. ما دیدگاه های کاملاً متفاوتی درباره حقوق فردی و حقوق بشر داریم. همچنین به هیچ عنوان با یکدیگر رابطه تجاری و روابط دیپلماتیک نداریم و عملاً از هیچ توانایی برای برقراری ارتباط مستقیم با هم برخوردار نیستیم.

به رغم این مساله، دو طرف ماه ها در گفت وگوهایی شرکت داشته اند و برای تسهیل ارتباطشان نامه هایی مبنی بر اعتماد و اطمینان رد و بدل نموده اند.

ترامپ نسبت به تبادل نظری که با کیم جونگ اون داشته، مشتاق بوده است. او پاییز گذشته در یک تجمع سیاسی اظهار کرد: او (کیم جونگ اون) نامه های زیبایی برایم نوشته و ما عاشق هم شده ایم.

pariblog.ir: پری بلاگ | در دنیایی از وبلاگ ها و وبسایتهای خبری و علمی چرخی بزنید