اقدامات 3 شهر بزرگ جهان برای مقابله با آلودگی هوا

به گزارش مجله آزمون اول، آلودگی هوا از جمله معضلات جدی و چالش برانگیز در بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا است که سکونتگاه نیمی از جمعیت کره زمین به حساب می آیند.

به گزارش خبرنگاران، گزارش سالانه 2019 شرایط دنیای هوا (SOGA) که ماه فروردین منتشر شد، حاکی از آن است که آلودگی هوا پنجمین عامل پیش رو در مرگ و میر مردمِ سراسر دنیا است و در عین حال میانگین عمر بچه ها را 20 ماه کاهش می دهد.

با وجود تحقیقات متعددی که در خصوص مضرات آلودگی هوا بر سلامت و محیط زیست انجام گرفته و راهکارهایی که در این زمینه ارائه شده همچنان معضل آلودگی هوا گریبانگیر بسیاری از مردم دنیاست.

شبکه خبری بی بی سی در گزارشی در همین رابطه به بعضی از راهکارهای سه شهر بزرگ دنیا اشاره نموده که برای مقابله با معضل آلودگی هوا به کار گرفته شده و در دوره ای نتیجه بخش بوده است:

لندن

در قرن 19 و 20 که برای گرم کردن خانه ها و ادامه فعالیت صنایع از سوخت زغال استفاده می شد، اغلب آسمان پایتخت انگلیس پوشیده از دود و غباری غلیظ بود. یکی از بدترین شرایط آب و هوایی در این شهر به سال 1952 میلادی برمی گردد که با سرد شدن هوا افراد مجبور بودند از زغال بیشتری که اغلب از کیفیت بالایی برخوردار نبود استفاده نمایند. در این سال دود و غبار غلیظ دید افقی را به شدت کاهش داد و در مدت چهار روز به فوت بیش از 10 هزار نفر منجر شد.

در سال 1956 قانون هوای پاک در انگلیس به تصویب رسید. در این قانون دود ناشی از فعالیت های خانگی و صنعتی در نظر گرفته شد و در شهرها و روستاها مناطق کنترل دود اعمال شد که تنها استفاده از سوخت های بی دود الزامی بود. همچنین به خانواده ها یارانه ای تعلق گرفت تا به استفاده از سوخت های پاک تر رو آورند. این قانون در سال 1968 بسط پیدا کرد و در دهه های بعدی کیفیت هوا در لندن بهبود یافت.

در سال های اخیر نیز شرایط آلودگی هوا در لندن مساعد نیست. مقامات این شهر به تازگی طرح فوق العاده محدوده ترافیکی با آلایندگی کمتر (ULEZ) را ارائه کردند که بر اساس آن رانندگان خودروهای آلاینده برای ورود به این محدوده، ملزم به پرداخت حق شارژ هستند.

شورای شهر لندن اعلام نموده است که در ماه اکتبر سطح هوای آلوده در این شهر در مدت شش ماه از زمان شروع این طرح حدود یک سوم کاهش پیدا نموده است.

با این وجود پایتخت انگلیس از جمله آلوده ترین مناطق در سطح اروپاست. ذرات معلق و نیتروژن دی اکسید از اصلی ترین نگرانی ها در این شهر است و هر سال هزاران نفر به دلیل آلودگی هوا دچار مرگ زودهنگام می شوند.

پکن

رشد سریع صنعتی شدن در چین با افزایش شدید آلودگی هوا در این کشور همراه بوده است.

نیروگاه هایی با سوخت زغال در کنار افزایش تعداد خودروها در دهه 1980 هوای پکن را مملوء از ترکیب های شیمیایی خطرناک و آلوده کرد.

در سال 2014 آموزشگاه علوم اجتماعی شانگهای در گزارشی گفت که به دلیل آلودگی هوا، این شهر تقریبا غیرقابل سکونت است.

گزارش امسال سازمان ملل نشان می دهد در فاصله چهار ساله 2013 تا 2017 سطح ذرات ریز در هوای پکن کاهش 35 درصدی داشته درحالیکه سطح این آلاینده در مناطق مجاور حدود 25 درصد کاهش یافته است. این کاهش در نتیجه اقداماتی بوده که در مدت دو دهه و از سال 1998 شروع شد.

از آن موقع دولت چین استانداردهای آلایندگی دقیق تری را اعمال و سیستم های پیشرفته کنترل کیفیت هوا را ایجاد کرد و سیستم حمل و نقل عمومی را نیز گسترش داد.

در حال حاضر معضل آلودگی هوا در شهر پکن به طور کامل رفع نشده است. این شهر با پدیده انتشار ذرات آلاینده ای که بیشتر با عنوان ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون شناخته شده اند درگیر است. همچنین در تعدادی از شهرهای چین سطح آلاینده ها فراتر از استانداردهای توصیه شده بین المللی است.

هرچند آمارهای سازمان ملل نشان دهنده اهمیت کاهش انتشار آلاینده های وسایل نقلیه، وجود مشوق های دولت برای بنگاه های مالی خصوصی و نیز شفافیت در ارائه آمار در کاهش سطح آلودگی است.

مکزیکوسیتی

در دهه های 1970 و 1980 مکزیکوسیتی، پایتخت مکزیک به دلیل آلودگی هوا شناخته شده بود. نفس کشیدن در هوای این شهر معادل استعمال چندین نخ سیگار در یک روز بود. تردد ده ها میلیون شهروند با صدها هزار خودرو عامل افزایش سطح آلودگی در این شهر بوده است. موقعیت جغرافیایی این شهر عاملی است که اغلب هوای نامطلوب در بین رشته کوه ها محبوس گردد.

در سال 1992 سازمان ملل این شهر را آلوده ترین شهر روی زمین عنوان کرد.

در سال 1989 مکزیکوسیتی اولین شهر در دنیا بود که در تردد خودروها محدودیت هایی اعمال کرد. بر اساس این طرح تعداد خودروهایی که در فاصله روزهای دوشنبه تا آدینه در جاده های این شهر تردد داشتند حدود 20 درصد کاهش یافت و به بهبود کیفیت هوا یاری کرد.

این طرح با ارائه اصلاحاتی موسوم به ProAire همراه بود که بر اساس آن وسایل حمل و نقل عمومی گسترش یافت و استانداردهای انتشار آلاینده های ناشی از تردد خودروها به طور جدی تر اعمال شد. این اقدامات به بهبود کیفیت هوا در این شهر طی سال های بعد یاری کرد.

با این حال اخیرا شرایط آلودگی هوا در مکزیکوسیتی وخیم شده است. مطالعات نشان می دهد بعضی از شهروندان این شهر به معضل آلودگی هوا بی تفاوت بوده و اقدام به خرید دو خودرو نموده تا از امکان تردد در تمامی روزهای هفته برخوردار باشند.