سندرم خستگی مزمن چه درمانی دارد؟
به گزارش مجله آزمون اول، سندرم خستگی مزمن به وسیله خستگی های شدید و غیر عادی شناخته می گردد که حداقل شش ماه متوالی ادامه پیدا می نماید و بر اثر فعالیت های فیزیکی شدید و استرس بدتر می گردد.
از آنجایی که دلیل شناخته شده یا تشخیص خاصی برای این شرایط وجود ندارد، پزشکان معمولا در خصوص اینکه سندرم خستگی مزمن (CFS) واقعی است یا خیر شک داشتند. بیشتر پزشکان امروزی بر این باورند که سندرم یک شرایط پزشکی حاد است و باید درمان شود.
علائم سندرم خستگی مزمن
سندرم خستگی مزمن به وسیله خستگی های شدید و غیر عادی شناخته می شود که حداقل شش ماه متوالی ادامه پیدا می نماید و بر اثر فعالیت های فیزیکی شدید و استرس بدتر می شود. این خستگی معمولا همانند خستگی های معمولی که بعد از انجام فعالیت های بدنی یا نداشتن استراحت کافی ایجاد می شود نیست.افرادی که مبتلا به این سندرم هستند حتی با وجود استراحت کافی باز هم چنین خستگی هایی را تجربه می نمایند. این شرایط در زندگی روزمره افراد اختلال وارد می نماید و باعث می شود انجام فعالیت های روزانه و کار کردن بسیار سخت شود. بیشتر افرادی که مبتلا به CFS هستند خستگی شدیدی را بعد از انجام فعالیت های بدنی تجربه می نمایند که معمولا با سایر نشانه ها همراه است.
این دوره های خستگی که با عنوان ضعف پس از فعالیت نیز شناخته می شود، ممکن است 24 ساعت یا بیشتر طول بکشد. علاوه بر چنین خستگی هایی، نشانه های زیر نیز ممکن است در فرد وجود داشته باشد:
1- اختلال در حافظه کوتاه مدت و تمرکز
2- درد عضلات
3- درد مفاصل که همراه تورم یا قرمزی نیست
4- سردرد
5- گره های لنفاوی در گردن یا زیر بغل
6- گلودرد مکرر یا در بازه زمانی معین
بعلاوه نشانه های دیگری نیز در خصوص سندرم خستگی مزمن وجود دارد که همواره برای تشخیص مورد استفاده قرار نمی گیرد. این نشانه ها عبارتند از:
1- سندرم روده تحریک پذیر
2- افسردگی یا سایر مسائل روحی- روانی
3- لرز و تعریق شبانه
4- سرگیجه یا مسائل تعادلی
5- خستگی شدید
6- حساسیت به بوها، صداها و غذاهای خاص
7- بی خوابی یا سایر مسائل خواب
علل سندرم خستگی مزمن
علل ایجاد خستگی مزمن هنوز معین نیست. در طول دهه های اخیر، مطالعات پزشکی مسری بودن این بیماری را مورد آنالیز قرار داده است اما هنوز شواهد محکمی برای این موضوع پیدا نشده است. بعلاوه مطالعات اجرا شده هنوز نتوانسته اند رابطه ای بین این شرایط و سایر بیماری های قابل انتقال ومسری پیدا نمایند.با اینحال مطالعه اجرا شده در سال 2009 نشان می دهد که رابطه ای بین سندرم خستگی مزمن و ویروس تازه کشف شده ای به نام xenotropic murine leukemia وجود دارد. تا سال 2011 همه پژوهشگران و محققان این بیماری را به بیماری های ویروسی مرتبط می دانستند. محققان هنوز هم در پی یافتن راهی برای برقراری ارتباط با سایر عوامل عفونت زا هستند.
طبق مطالعات اجرا شده به وسیله CDC، بعضی از عوامل عفونت زا که در گذشته مورد آنالیز و مطالعه قرار گرفته اند یا هنوز تحت آنالیز هستند ، عبارتند از:
اپشتین بار ویروس که با عنوان مونونوکلئوز نیز شناخته شده است.
ویروس هرپس انسانی 6، که بیماران مبتلا به ایدز را تحت تاثیر خود قرار می دهد
عفونت آنتروویروس، عفونتی است که دستگاه گوارش را هدف قرار می دهد
سرخجه
کاندیدا آلبیکنس ، قارچی است که باعث ایجاد عفونت مخمری می شود.
Bornaviruses
مایکوپلاسما که منجر به ایجاد نوعی پنومونی می شود.
ویروس رودخانه راس
کوکسیلابورنتی که عامل بیماری تب کیو است. این بیماری عفونت باکتریایی است که می تواند ریه، کبد، قلب و سایر بخش های بدن را تحت تاثیر خود قرار دهد.بعضی از مطالعات نشان می دهد که CFS ممکن است به خاطر وجود عفونت در سیستم عصبی بدن باشد که به عنوان پاسخی برای سیستم ایمنی ایجاد شده است. شرایطی همانند استرس، محیط زیست، سن و ژنتیک نیز می تواند در ایجاد این سندرم دخیل باشد. افت فشار خون، افسردگی، کم خونی و آلرژی نیز جزو عللی است که به وسیله مایوکلینیک پیشنهاد شده است.
تشخیص و آنالیز
پزشک تنها زمانی می تواند این بیماری را تشخیص دهد که همه علل و عوامل ایجاد خستگی را آنالیز نماید. فاکتورهایی که ممکن است در ابتدا در نظر گرفته شود شامل اختلالات ایمنی، وابستگی به دارو، عفونت، اختلالات غدد درون ریز، تومورها، بیماری های روحی و روانی همانند افسردگی و بیماری عصبی است.بعضی از فاکتورها باعث پیچیده شدن شرایط تشخیص می شود.خستگی و بعضی از نشانه های دیگر ممکن است با انواع مختلفی از بیماری ها همپوشانی داشته باشدو همین امر فرایند تشخیص را بسیار سخت می سازد. این شرایط به وسیله دوره های بهبود و عود شناخته می شود. این موضوع بدین معنی است که بیماران مبتلا به این سندرم ممکن است همیسه از آن رنج نبرند. از آنجایی که نشانه های این بیماری بسیار گسترده است، به دست آوردن معیارهای تشخیصی مناسب برای پزشک نیز بسیار سخت است.درمان دارویی سندرم خستگی مزمن
هیچ درمان یا داروی شناخته شده ای نمی تواند سندرم خستگی مزمن را به طور کلی درمان کند. مرکز کنترل بیماری ها به افرادی که مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند پیشنهاد می نماید، یک گروه حمایتی از پزشکان، درمانگران و اعضای خانواده ایجاد نمایند. این موضوع به این خاطر است که بیمار مبتلا به سندرم نه تنها باید با خستگی شدید دست و پنجه نرم کند بلکه در خصوص زمان رخ دادن نشانه های خاص مطمئن نخواهد بود.تغییر در خلق و خو، تغییر در روابط بین دوستان و اعضای خانواده و وابستگی می تواند به خاطر خستگی زیاد رخ دهد. از آنجایی که هنوز درمان خاصی برای این بیماری کشف نشده است، انجام پژوهش های مختلف بر روی آن هنوز ادامه دارد. بعضی از محققان در حال آنالیز تاثیر استفاده از داروهای ضد ویروسی برای بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند.
اگرچه درمان سندرم خستگی مزمن ممکن نیست اما می توان نشانه های آن را بهبود بخشید. داشتن رژیم غذایی سالم، مصرف داروهای ضدافسردگی، یادگیری تکنیک های خوب برای مدیریت خواب، مصرف داروهای خاص برای کاهش درد و انجام درمان شناختی- رفتاری می تواند مفید باشد. بعلاوه بهتر است شرایط استرس زا و فعالیت های چالش برانگیز کمتر شود. شما باید سطح خستگی خود را بشناسید. کاهش استرس و ایجاد آرامش در زندگی به وسیله بیوفیدبک، تنفس عمیق، ماساژ، مدیتیشن و یوگا می تواند به بیمار در کنترل شرایط موجود یاری کند.
منبع: سایت مجله سلامت
منبع: راسخونbestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا