سیفرو، پدرجد ماکسیما

به گزارش مجله آزمون اول، اگر در شناسایی انبوه محصولات سدان تویوتا در دهه 90 سردرگم شده اید، کافی است سر به اردوگاه رقیب بزنید تا ببینید تویوتای بخت برگشته چندان هم گیج کننده عمل نکرده است. در آن دهه، تویوتا عموما محصولاتش را با نام های کورونا، کارینا، کریسیدا، کورولا و کمری روانه بازار می کرد. نیسان اما با چندان پیچیدگی به نامگذاری محصولاتش اقدام کرده که کمتر کسی قادر به تشخیص محصولات این برند در دهه 90 است، به غیر از ماکسیما، سنترا، آلتیما و تیانا، از بلوبیرد، سانی، لورل، سیفرو، اسکای لاین و بلوبرد هم به عنوان برخی دیگر از انواع تولیدات نیسان در رده سدان ها در این دوره می توان نام برد. این بین سری موسوم به سیفرو که هم با ماکسیما و هم با سری آلتیما قرابت خانوادگی دارد، یکی از تولیدات خودروساز بزرگ ژاپنی است که کمتر کسی با آن آشنایی دارد.

سیفرو که در طول و ابعاد به ماکسیما و اقتصادی بودن از آلتیما تقلید کرده، تنها در دو نسل به شکل مستقل تولید شد و در نسل سوم کاملا به ماکسیما تبدیل شد. نسل اول این سدان 4.69 متری که با کد A31 تولید شد، اینجا در این گزارش مهمان ماست تا ما را با ویژگی های تولیدات نیسان در 30 سال قبل آشنا کند. ابتدا سراغ طراحی خودرو می رویم و سپس موتور و مسائل فنی سیفرو را مورد بررسی قرار می دهیم. دست آخر هم نمونه ای از تیونینگ این خودرو در ایران را به شما معرفی می کنیم.

سیفرو چگونه خلق شد؟

همه چیز زیر سر ساتوشی وادا طراح مشهور گروه نیسان در دهه 90 میلادی است که بعدها به آئودی پیوست. وادا که روی خلق خودرویی مجلل و جذاب برای بازار آمریکا تمرکز داشت، سیفرو یا ماکسیمای نسل اول را سال 1988 خلق کرد و با کمک سازنده ژاپنی به خط تولید کارخانه ماساشی موریاما در غرب توکیو رساند. در بررسی خطوط بدنه سیفرو می توان نتیجه گرفت اسلوب کلی به کار رفته در این محصول با وجود شباهت به تویوتا کریسیدا اما عمیقا میل به آمریکایی بودن دارد. اورهنگ زیاد در جلو و عقب که به کاپوت جلو و جعبه عقب بزرگ و کشیده منجر شده ، اتاق را کوچک تر از حد ممکن ساخته ولی دقیقا در اولین نگاه شما را یاد محصولات دهه 80 آمریکا می اندازد. در عین حال ابعاد کوچک درها در کنار ارتفاع کم بدنه و پوزه باریک فرمی کاملا خاص به سیفرو بخشیده بود. چیزی که بعدها در قالب سری آمریکایی نیسان ماکسیما با کد A33B و تحت نظارت جرالد هرشبرگ تکمیل شد و اعتباری بالا را برای خودروساز ژاپنی به ارمغان آورد اما هرچقدر ماکسیما لوکس و اشرافی بود، سیفرو نسل اول یاغی به نظر می رسید.

معماری فنی سیفرو چطور است؟

اگر اسکای لاین را نماد سدان های اسپورت گروه نیسان بدانیم، پس استفاده سیفرو از موتور، گیربکس و شاسی اسکای لاین اثبات می کند طراحان خودرو از آغاز قصدی جز شیطنت نداشته اند! همین عامل باعث می شود تا این سدان دیفرانسیل عقب با کمک موتور دو لیتری 102 اسبی کاربراتوری و سیستم تعلیق استروت سواری مهیجی را برای خریداران به ارمغان آورد. سیفرو که ذاتا نسخه لوکس تر و راحت تر اسکای لاین بود، در نسل اول خود به صندلی های برقی، آینه های تاشو برقی و امکاناتی نظیر کولر و بخاری مجهز شد تا در بازارهای صادراتی پیروز عمل کند. خودرویی که هم اینک پس از 27 سال کار بهایی معادل 58 میلیون دارد.

نمونه های تیونینگ شده سیفرو در ایران

اگر فکر می کنید مالکان سیفرو به همین حد بسنده می کنند سخت در اشتباهید چون عاشقان سرعت به راحتی دست از سر سیفرو برنمی دارند. طرح ظاهری جذاب در کنار داشتن بسته فنی سری اسکای لاین و البته تجهیز برخی نمونه ها به صورت استاندارد سیستم چهار چرخ محرک موجب شده تا سیفرو با نصب توربوشارژ، قدرتی بالغ بر 360 اسب بخار داشته باشد. خب این عدد برای یک سدان 1.5 تنی شتاب و سرعت بالایی را به ارمغان می آورد. پس اگر سیفرو را در خیابان های پایتخت دیدید، از کل کل با این سدان کهنه پرهیز کنید.