پرنسس دایانا؛ عروس خجالتی در لباس قدرت - مجله آزمون اول

لباس عروسی نفیس پرنسس دایانا به طراحی امانوئل ها ترکیبی بود از چین و شکن و تزیینات، که در سرتاسر دنیا سروصدا برپا کرد

لباس شبی بلند از پارچه تافته با دامن پف دار در کروز شوی گوچی، تماشاگران را غافلگیر کرد و سبک پوشش دهه 1980 میلادی را با همه شکوهش به یاد آورد.

کتی کسترین، طراح مد و مشاور خلاق، می گوید: در این نمایش لباس، مدل ها مانند دختران جوانی بودند که گویی از سر بازی و شوخی لباس های شخصیت های دیگر را به تن نموده اند تا شمایلی نو برای خود بسازند. لباس ها نسخه ژولیده نمایی از سبک طراحی دهه 1980 بود.

مدل ها مثل ستاره ها لباس پوشیده بودند، اما گویی جامه های شان از فروشگاه های دست دوم فروش یا ارزان فروشی تهیه شده بود.

این ظاهر، در سطح بین المللی، با هر معیاری عجیب وغریب و اندکی مضحک به نظر می رسید. کسترین که برای نشریه پورتراند ووگ چین کار می نماید، ادامه می دهد: ارتباط دنیای مد با سبک دهه 1980 رابطه ای است همراه با عشق و نفرت توامان.

و این تنها حکایت گوچی نیست، اسلوب دهه 1980 در سال های اخیر برای چندین طراح از جمله طراحان برند بالنسیاگا، منبع متناقضی از عشق و تنفر و جذابیت بوده است. یکی از هنرمندانی که از آن دهه الهام می گیرد، طراح بریتانیایی الیزابت ایمانوئل است که در آثارش روایتی امروزی و ترکیبی از پوشش رویایی دهه 1980 به دست می دهد.

مجموعه انحصاری (couture collection) جدید او با نام الیزابت: پاریس 1902 پر بود از لباس هایی با چین های ظریف و حاشیه های تزیین شده و نیز طراحی های شورانگیز و خیالی؛ و همانند نمایش گوچی در این جا هم لباس ها نفیس و در عین حال کمی نامتعارف به نظر می رسیدند. مدلی را مجسم کنید که جامه ای شبیه به پوشش شاهدخت های قصه های پریان در بر دارد و چکمه دکتر مارتین به پا نموده و چهره اش را با آرایشی عجیب وغریب آراسته است.

اگر فردی واجد چنان صلاحیتی باشد که ظاهری شاهدخت گونه را واژگونه سازد و آن را با عناصری به ظاهر ناهمگون ترکیب کند، البته او کسی جز الیزابت امانوئل نیست. الیزابت در سال1980، همراه با همسر آن موقعش دیوید، فاخرترین لباس آن دهه را طراحی کردند، لباس عروسی معروفی که پرنسس دایانا در 1981 در مراسم ازدواجش به تن کرد.

ازدواج شاهزاده چارلز و پرنسس دایانا اسپنسر را 750 میلیون نفر در سراسر دنیا تماشا کردند. این ازدواج نقطه عطف تاریخی مهمی بود و آن لباس، به طراحی امانوئل ها، در خلق آن لحظات نقشی بسزا داشت. جامه عروسی شورانگیز و نفیس دایانا، پوششی پرچین وشکن از ابریشم تافته عاج رنگ و توری آنتیک بود که با 10 هزار مروارید و بیش از 7 و نیم متر تور سر آراسته شده بود. لباس آن قدر بلند و حجیم بود که در کالسکه - در راستای که عروس را به کلیسای سنت پل می برد- مچاله شده بود.

امانوئل می گوید: هدف ما آن بود که شور و هیجانی برانگیزیم. این عروسی همچون مراسم ازدواج شاهدختی از قصه های پریان بود. خوشبختانه آن موقع برای این نوع طراحی لباس نیز دوره مناسبی به شمار می آمد، زیرا استفاده از چین زیاد و همچنین تزیین کاری رایج بود.

این جامه قطعا عصاره و چکیده زمانه خود به شمار می آمد؛ بویژه با آن حال و هوا و اشارات ضمنی به لباس های فاخر و تجملی زنان ثروتمند، آستین های پفی دهه 1980، تناسبات اغراق آمیز بزرگ، و موجی از چین های لایه لایه و توبرتو. آری لباس عروسی پرنسس دایانا اثری بود خارق العاده و فراموش نشدنی.

دایانا همراه با الیزابت و دیوید امانوئل در حال انتخاب لباس برای بازدیدی سلطنتی، کاخ کنزینگتون، 1986

این زن و شوهر جوان، امانوئل ها، تقریبا یک شبه از گمنامی به شهرتی دنیای دست یافتند. در اواخر دهه 1970، آن ها به تازگی از دانشگاه فارغ التحصیل شده بودند و برند و طراحی های شان با استقبال روبه رو شده بود. بیانکا جگر، که در آن موقع یکی از شخصیت های جذاب به شمار می آمد، از مشتریان شان بود.

این زوج به رغم موفقیتی نسبی که به دست آورده بودند، برای آن چه در پیش بود هیچ آمادگی نداشتند. الیزابت امانوئل می گوید: در آن موقع با مجله ووگ که دفترش در کوچه مان بود ارتباط نزدیکی داشتیم. بلوزی صورتی برای ووگ فرستادیم و پیشنهاد دادیم که آن را هنگام عکاسی از دایانا استفاده نمایند.

دایانا از آن لباس خوشش آمد و پرسید طراحش کیست؟ و وقتی که دایانا به استودیوی آن دو سر زد، از همان لحظه اول ارتباط نزدیکی بین شان ایجاد شد: ما ارتباط خیلی خوبی با هم برقرار کردیم. اختلاف سنی چندانی هم نداشتیم. او در آن موقع درواقع هنوز نوجوان به شمار می آمد و ما هم تازه فارغ التحصیل شده بودیم و مانند دایانا هنوز سبک و سیاق خویش را نیافته بودیم.

الیزابت می افزاید: دایانا ساده و کم تجربه بود. ما نیز چنین بودیم و از این جهت خیلی به هم می خوردیم. او از رسم ورسومات متعارف آگاهی نداشت و ما نیز همچون او بودیم، پس آن کاری را که دوست داشتیم انجام دادیم. ما می خواستیم نمایشی پرشور و هیجان برپا کنیم و در این کار نوعی حس رهایی و آزادی داشتیم که یاری مان می کرد که هر آن چه می خواهیم انجام دهیم.

دایانا، آن گونه که آن موقع خطاب می شد، در نخستین رویدادی که در مقام نامزد شاهزاده چارلز ظاهر شد، لباسی بلند به تن داشت که امانوئل ها طراحی نموده بودند؛ و از همان لحظه این دو طراح در کانون توجه قرار گرفتند. امانوئل می گوید: وقتی دایانا در سال 1981 عروسی کرد، معروف ترین زن در دنیا به شمار می آمد.

این طراح ادامه می دهد: هر عروس خانواده سلطنتی منشا تاثیر به شمار می آید. لباس عروسی دایانا جریان جدید و گسترده ای در طراحی لباس های عروس به راه انداخت و استفاده از تور بلند و چین های زیاد را رواج داد. این سبک با اسلوب متعارف تر و سنتی تر لباس های ای لاین- که در بالاتنه چسبان و در پایین گشاد بودند- متفاوت بود. او می افزاید: ما از سر بی تجربگی و سادگی چنین کردیم، قصد نداشتیم انقلابی به پا کنیم. همه ما در حین خلق آن اثر اوقات خوشی را تجربه می کردیم، و هیچ کس و هیچ چیز نمی توانست مانع مان گردد. دایانا بهترین همراه مان بود؛ همکاری بود با فکری باز که کوشش می کرد تا لباسی رویایی که نفس ها را در سینه حبس می نماید خلق کنیم. این لباس شاهدختی ترین لباس دنیا به شمار می آمد و البته حالا که به گذشته نگاه می کنم- با توجه بر آن چه بر دایانا گذشت- اندوهگین نیز می شوم.

الیزابت می گوید: عروسی دایانا هیچ کم نداشت و چیزی به پای آن نمی رسید. ترکیب داستان دایانا با این که چگونه هنگامی که از پله های سنت پل بالا می رفت، باد در تورش پیچید تصویری خیره نماینده بود. در آن لحظات جادویی در کار بود که احساسات مردم را برانگیخت و برای دایانا روزی بسیار خوش رقم زد.

لباس عروسی پرنسس دایانا، در کنار بلوزحریر صورتی، و نیز پیراهنی از پارچه تافته مشکی، که پیش از ازدواج پوشید

لباس قدرت

آن گونه که کتی کسترین شرح می دهد: آن لحظه فقط به خاطر طراحی لباس عروس مهم و به یادماندنی نبود، بلکه همچنین به خاطر فردی بود که آن را بر تن داشت. دایانا عروسی خجالتی و معصوم بود، با چشم های درشتی که از پشت مو های چتری اش نگاه می کرد. انتشار عکس های بانو دایانا در پیش از عروسی فضا را برای شکوه مندی هر چه بیش تر روز ازدواج فراهم تر نموده بود؛ کسترین به عکس خاصی اشاره می نماید که: او را نشان می داد که در مهدکودک (جایی که کار می کرد) بچه ها در آغوشش نشسته بودند.

او می افزاید: دایانا انگار شاهدختی از قصه های پریان بود، که در دنیای واقعی می زیست. لباس عروسی اش، جامه ای بود هویت بخش، چشمگیر، فاخر و بی همتا؛ و همچون خود دایانا گرچه ظاهری معصومانه داشت، اما در عین حال نیرومند بود؛ و این درواقع همچون پیش درآمدی بود بر شخصیت حقیقی او و قدرتی که از آن خویش کرد. تصویر دایانا در لباس عروسی اش، فراموش نشدنی بود. هنگامی که فرگی، خواننده و بازیگر امریکایی، لباس عروسی ای با ظاهری مشابه شاهدخت انگلیسی انتخاب کرد، نتیجه به هیچ وجه مشابه نبود؛ در حالی که لباس عروسی دایانا شروعی بر حکم رانی او به شمار می آمد.

البته به توصیه کتی کسترین جنبه دیگری را نیز باید در نظر گرفت. او می گوید: این لباس انگار از دایانا محافظت هم می کرد. دایانا را در هاله ای حفاظتی قرار می داد، که نشانه حمایت امانوئل ها از او نیز به شمار می آمد. و البته حالا که به گذشته نگاه می کنیم، یادآوری آن روز ها غم انگیز نیز هست، لباس عروس قصه های پریانی که همچون این آثار فرجامی خوش نداشت و به پایانی تراژیک انجامید.

لباس عروسی معروف دایانا و دیگر لباس های طراحی شده به دست امانوئل ها، از جمله آن بلوز حریر صورتی کم رنگ با یقه چین دار ظریفش، برای نسلی از زنان جوان منبع الهام شد. کسترین که در آن موقع دخترمدرسه ای بود، تاثیر لباس های دایانا را به یاد می آورد. او می گوید: فکر نمی کنم دایانا خودش متوجه بود، ولی واقعا ظاهر خارق العاده ای داشت.

پس از طراحی لباس عروسی دایانا، برای امانوئل ها بسیار سخت بود که بتوانند اثری برتر بیافرینند و یا پروژه ای همسنگ آن تجربه نمایند. الیزابت می گوید: آن تجربه ما را به آن چه امروز هستیم تبدیل کرد و هویت مان را شکل داد. فراتر رفتن از آن بسیار سخت بود و هیچ چیز دیگر با آن قابل مقایسه نبود.

پیش طرح امانوئل ها از لباس عروسی دایانا، که مروارید دوزی شده بود و یقه چین دار داشت

دوران حرفه ای امانوئل ها نیز مثل طراحی هایشان پر از فراز ونشیب و هیجان بوده است. از آن موقع به بعد امانوئل ها پستی وبلندی های بسیار از سرگذراندند. آن ها در سال 1990 زندگی جدا از یکدیگر را شروع کردند و سپس طلاق گرفتند. پس از آن، برند شان به مسائل مالی برخورد و مسائل مالی دیگر هم از پی آن پیش آمد، از جمله پرونده ای که به دادگاه کشیده شد.

حالا، اما الیزابت چه توصیه ای به طراحان جوان دارد؟ می گوید: مالکیت نشان تجاری تان را از آن خود کنید. من برندم را از دست دادم، برای همین قدر داشتنش را می دانم؛ و مهم ترین نکته آن است که با افرادی کار کنید که به آن ها اطمینان دارید.

البته راستا الیزابت از آن پس همواره نیز در نشیب طی نشد و فراز هایی هم داشت. از کار های برجسته او می توان به طراحی لباس برای آثاری از جمله باله رامبرت، فیلم فرانکشتاین، باله مدرن پرومته در باله ملی هلند، و طراحی لباس فرم برای کارکنان خط هوایی ویرجین نام برد. او همچنین برای هنرپیشه هایی مانند جون کالینز و الیزابت تیلور لباس طراحی نموده است. در فرش قرمز اسکار سال گذشته نیز دو شخصیت لباس های طراحی او را بر تن داشتند.

از الیزابت امانوئل درباره عروسی های سلطنتی اخیر می پرسم، او پاسخ می دهد: ضروری است که بار دیگر شور و هیجان را به این مراسم بازگردانیم. این قطعا همان کاری است که او با مجموعه انحصاری پاریس 1902 انجام داده است. او می گوید: من دوست دارم این آثار عمری طولانی داشته باشند. این ها لباس های ارزان سری دوزی نیست، بیش تر به کار هنری شبیه است. اگر وارد صنعت مد نشده بودم، احتمالا به طراحی لباس فیلم و نمایش می پرداختم. امانوئل درباره مجموعه پاریس 1902 شرح می دهد: با لباس های این مجموعه هر فرد می تواند ستاره فیلم خودش باشد. مجموعه لباس های اخیر به تمامی کار دست است.

امانوئل می افزاید: هر لباس این نمایشگاه اثری یکتا به شمار می آید. از جمله این آثار می توان به پیراهن مردانه رومئو با جنس ژرژت اشاره نمود که در طراحی آن از باله رومئو و ژولیت الهام گرفته شده، و الیزابت آن را با شلواری سیاه ترکیب نموده است.

آیا الیزابت امانوئل خویش را شخصیتی منعطف می داند؟ خودش پاسخ می دهد: احتمالا شخصیتی منعطف دارم. هنوز در این کار حضور دارم و حرفه ام برایم بسیار هیجان انگیز است. فکر می کنم هنوز بهترین اثرم را خلق ننموده ام. باورش سخت است که از 1981 تا امروز راستای طولانی را پیوسته پیموده ام. در کارم تجارب بسیار کسب نموده ام و در ذهنم بسیار چیز ها گرد آورده ام و از همه آن ها استفاده می کنم تا اثری نو خلق کنم.

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را از ما بخواهید.