کاسبی هزارپا از جیب مردم؟

به گزارش مجله آزمون اول، روزنامه جام جم: از وقتی پای فیلم ها به دنیایی به اسم شبکه نمایش خانگی یا همان دی وی دی های سوپرمارکتی خودمان باز شد، هرکدام از پخش نماینده ها و تولیدنمایندگان این آثار سعی می کردند با پهن کردن انواع و اقسام دام ها، من و شما را به خرید آن ها تشویق نمایند. در مقطعی جوایز عجیب و غریب از خانه و ماشین گرفته تا میلیارد ها ریال پول و... مد شده بود و هر توزیع نماینده ای سعی می کرد با شلوغ کردن هر چه بیشتر و اعلام جایزه های گاهی فرضی فضا را برای فروش بیشتر آماده کند. از بین همه این ها به تازگی اتفاق جالبی اتفاق افتاده است. داستان از این قرار است که فیلم هزارپا جناب داوودی که به خاطر ژانر کمدی و حضور بازیگرانی مثل عطاران مورد استقبال قرار گرفته بود، این روز ها در حالی روانه بازار شده که روی گوشه ای از جلد آن نوشته شده، قسمت اول!

جمله ای که نشان می دهد این فیلم سینمایی قرار است در 2 قسمت عرضه گردد. گویا این فیلم ابتدا در 210 دقیقه ساخته شده، ولی برای اکران، نسخه 122 دقیقه ای از آن روی پرده رفت. حالا هم ظاهرا برای نسخه شبکه نمایش خانگی آن تصمیم گرفته شده تا قسمت های حذف شده با فیلم تدوین گردد. این که مسؤول این کار کیست و چرا این رخ داده هم در نوع خودش جالب به نظر می رسد. گزارش ما درباره پیگیری این موضوع را در ادامه بخوانید.

هیس! کارگردان خبر ندارد!

در این میان داوودی، مسؤولیت این شیوه نشر فیلمش را گردن پخش کنندگانش می اندازد و به خبرگزاری کار ایران می گوید: تصمیم گیری درباره نحوه پخش فیلم های سینمایی بعد از اکران سینمایی معمولا توسط شرکت پخش کننده، براساس مندرجات قرارداد و با توافق سازندگان و صاحبان اثر صورت می گیرد که در این مورد تعدادی از این تصمیمات به اطلاع و موافقت سازندگان نرسیده، از جمله شیوه پخش هفتگی نصفه و نیمه یا بدون اجازه دست بردن در فیلم و تقسیم کردن آن که برای من به شکل غیرقابل باوری ناراحت کننده و حیرت آور بود.

مالک کیست؟

از سوی دیگر، موسسه پخش این کار هم داستان جالبی دارد. مدتی پیش بود که خرید حق انتشار هزارپا توسط موسسه تصویری سوره که وابسته به حوزه هنری است خبرساز شد. اقدامی که به قول یکی از خبرگزاری ها با تعجب مخاطبانی همراه بود که از یک سو فیلم هزارپا را دیده و از سوی دیگر با سیاست های حوزه هنری آشنا بودند. از همان زمان بود که صحبت هایی درباره چگونگی انتشار این فیلم به میان آمد؛ این که قرار است فیلم با بخش های حذف شده و... در دو مجموعه همراه گردد؛ اما هنوز خبر قطعی به گوش نرسیده بود تا این که نسخه نمایش خانگی هزارپا توسط موسسه تصویر دنیای هنر منتشر شد. جالب آن که حسب عنوان درج شده روی فیلم، این نسخه قسمت اول بوده و ظاهرا قرار است قسمت بعدی آن هم راهی بازار گردد.

در همین حواشی بود که داوودی، کارگردان فیلم که با اعتراضات زیادی از سوی خریداران اثر روبرو شده بود در یکی از گفت وگوهایش از تصمیم شان برای گذاشتن بخش های پشت صحنه و حذف شده در کنار فیلم اصلی گفت و با اظهار بی اطلاعی از اقدام این موسسات در نصف کردن اصل فیلم بیان نمود: مشکل این بود که وزارت ارشاد فشار زیادی وارد کرد تا این فیلم را در چند قسمت ارائه کند حتی تأکید داشتند که فیلم به شکل یک مینی سریال پنج قسمتی عرضه گردد و پخش کننده بخش خانگی از ترس این که قسمت دوم مجوز عرضه نگیرد، بدون اطلاع و مجوز من یا تهیه کننده قسمت اول را هم به دو نیمه تقسیم کرد! این گونه رفتار با یک فیلم سینمایی بسیار ناشیانه و غیرقانونی است. این که وزارت ارشاد به زور در یک اثر سینمایی دست ببرد و بخواهد آن را تبدیل به یک سریال چند قسمتی بکند، آن هم به این بهانه که قوانین اش قدیمی است و زمان بالای 205 دقیقه را برای نمایش خانگی یک فیلم سینمایی به رسمیت نمی شناسد، کاملا امر غلطی است.

آغاز پاسکاری ها

ما سراغ موسساتی رفتیم که به نوعی مجوز پخش نسخه نمایش خانگی این اثر را بر عهده داشتند. با پیگیری های ما معین شد حق انتشار شبکه نمایش خانگی اثر از حوزه هنری به شرکت دنیای تصویر هنر واگذار شده است. روابط عمومی موسسه سوره در پاسخ از واگذاری حق انتشار این فیلم به تصویر دنیای هنر و شرکت ریزموج خبر می دهد و از ما می خواهد برای پیگیری موضوع به این شرکت مراجعه کنیم. همین هم شد که در ادامه پیگیری سراغ شرکت تصویر دنیای هنر رفتیم. یکی از مسؤولان این شرکت در پاسخ به تماس ما ادعای جالبی مطرح می نماید: شما باید با آقای خندق آبادی، مدیرعامل موسسه سوره تماس بگیرید، چون این تصمیم یعنی نصف کردن فیلم اصلی و انتشار آن به این روش توسط او گرفته شده است و شما هم به عنوان یک خبرنگار هوشمند! باید با آن ها صحبت کنید، چون پخش کننده تنها عامل پخش است و صاحب اثر است که می تواند چنین تصمیمی را بگیرد.

ما سعی کردیم به عنوان خبرنگار هوشمند از حق مالکیت و مالک واقعی نسخه شبکه نمایش خانگی هزارپا بپرسیم، ولی با پاسخی از جانب دوستان روبرو نشدیم و با وجود تکرار چندباره این سؤال چیزی به جز خداحافظ و خاتمه مکالمه نشنید یم.

قصد سودجویی نداشتیم!

سازمان امور سینمایی و سمعی، بصری هم روز گذشته در واکنش به این اتفاق بیان کرد: انتشار 200 دقیقه ای فیلم سینمایی هزارپا در دو نسخه DVD به درخواست و اصرار موسسه تصویری سوره وابسته به حوزه هنری بوده است. پیرو این اعلام دوباره سراغ سوره می رویم. (البته این که یک سازمان قانونگذار و ناظر چطور و چرا زیر بار اصرار یک موسسه می رود هم می تواند سوژه جذابی باشد) با پیگیری ما از موسسه سوره مقرر می گردد موضع و دیدگاه آقای مدیر عامل در اختیار ما قرار گیرد.

در نهایت بعد از چندین مرتبه پیگیری از موسسه مربوطه، روابط عمومی این موسسه با در اختیار قرار دادن متنی، مدعی شده که امتیاز نسخه شبکه نمایش خانگی این فیلم به شرکت فنی ریزموج واگذار شده است. در متنی که سوره در اختیار ما قرار داده همچنین مطالب جالبی به نقل از مدیرعامل شرکت ریزموج آمده است.

مثلا در بخشی از این متن به نقل از مدیرعامل ریزموج آمده است: نسخه نمایش خانگی فیلم با نسخه سینمایی فیلم هزارپا متفاوت است. ما در نمایش خانگی توانستیم نسخه اصلی کارگردان را که 205 دقیقه است پخش کنیم؛ در واقع 85 دقیقه از فیلم هزارپا در سینما پخش نشده است و مخاطب این صحنه ها را برای اولین بار خواهد دید. اما متأسفانه زیرساخت های سخت افزاری از قبیل: کیفیت و ظرفیت دی وی دی در ایران، جوابگوی احتیاج ما یعنی پخش فیلم 205 دقیقه ای نیست. به همین دلیل به ناچار فیلم را در دو نسخه دی وی دی نمایش خانگی عرضه کردیم.

ارزان هم فروختیم!

در بخش دیگری از این متن آمده است: در خصوص قیمت نسخه نمایش خانگی هزارپا نیز به مخاطبان اطمینان می دهیم قیمت نسخه نمایش خانگی هزارپا ارزان تر از دیگر مدل های پخش تمام شده است. حتی با توجه به مدت زمان نسخه نمایش خانگی فیلم، هزارپا را با نصف قیمت واقعی آن عرضه نموده ایم. در واقع مخاطب به یک قسمت 45 دقیقه ای از هر سریال، ده هزار تومان می پردازد، اگر ما قصد سودجویی داشتیم باید 205 دقیقه فیلم را در چهار قسمت 45 دقیقه ای عرضه می کردیم و از مخاطب حدود 40 هزار تومان دریافت می کردیم. اما با توجه به وضعیت مالی مردم، ما فیلم 40 هزار تومانی را با نصف قیمت آن یعنی 20 هزار تومان عرضه نموده ایم.

ما پیگیر دریافت موضع شرکت ریزموج هم بودیم که تا لحظه تنظیم گزارش به جایی نرسید. در نهایت این که ادعای موسسه سوره درباره شرکت ریزموج در حالی صورت می گیرد که این شرکت صرفا یک شرکت خدماتی و فنی بوده و سفارش های دریافت شده از طرف سفارش دهنده را فراوری می نماید. زمینه فعالیت این شرکت هم در پایگاه رسمی اینترنتی آن این گونه اعلام شده است: فراوری سی دی (CD-R) و دی وی دی (DVD+/-R) خام و پر شده (Pre-recorded). به نظر می رسد ریزموج صرفا مجری فنی یک سفارش بوده است. حال این که موسسه سوره بدون پذیرفتن مسؤولیت، تبعات یک تصمیم را به عهده شرکت فنی مجری قراردادش حواله می دهد جای سؤال است.

در صورتی که مراکز و اشخاصی که نامشان در گزارش ذکر شده توضیحی داشته باشند، ما هم از شفاف سازی هرچه بیشتر این موضوع استقبال می نماید.